در دومین، نشست از سلسله نشست‌های تخصصی اشتراکات تاریخی و تمدنی ایران فرهنگی با منطقه قفقاز و آناتولی، چهارشنبه 30 شهریورماه نشست بررسی «عاشورا در ادبیات علویان ترکیه از دوره عثمانی تا عصر حاضر»، به میزبانی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار می‌شود

هیچ نقطه تاریکی در مسیر حرکت امام حسین (ع) وجود ندارد؛ جریانی اخلاق‌مدار و توأم با عزت و فضیلت که این قیام را تبدیل به یک جریانی فراملی و فرامذهبی کرده است.

امام حسین (ع) اگرچه با هدف اصلاح امت پیامبر (ص) نهضت خود را آغاز کردند اما این امر هیچگاه به معنای قیام که ماهیت شورش دارد و انقلاب که به معنای تغییر بنیادین است، نیست بلکه با توجه به فساد درونی دستگاه اموی، نیاز به برقراری روندی تدریجی در مقابله با این پدیده شوم بود.

انسان در هر برهه تاریخی و با وجود تغییر و تحول در سبک و شیوه زندگی، هیچگاه خود را از حیات معنوی مبرا ندانسته است؛ عاشورا در هر مقطعی از تاریخ حتی در دوران معاصر ناظر بر گفتمانی که حاکم است، پاسخ روشنی به پرسش‌ها و نیازهای بشری دارد.

نویسنده کتاب «فرزندان امام حسین (ع)» تلاش کرده است برای بیان شرح زندگانی فرزندان امام حسین (ع) از منابع و کتب قدیمی‌تر که به دور از پیرایه‌ در مورد زندگانی آن بزرگواران است استفاده کند.

مرکز میراث اسلامی وابسته آستان قدس عباسی به تازگی کتاب «فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع)» اثر «ابن عساکر» محدث و تاریخ‌نگار قرن ششم هجری را با تحقیق «مسعود مهدی زاده» منتشر کرده است.

عاشورا از جنبه‌های گوناگون ملکوتی و مُلکی فراوانی برخوردار است که البته تاکنون بیشتر بر جنبه ملکوتی و احیای تفکر ایثار و شهادت در آن توجه شده است و به نظر می‌رسد پرداختن به جنبه زمینی و مُلکی آن می تواند راهگشای زندگی بشری در ادوار آتی باشد.

سیدمحسن امین در کتاب «التنزیه الاعمال الشبیه» 9 مورد از انحرافات و تحریفات در جریان برگزاری محافل عزاداری را برمی‌شمرد که قمه‌زنی از جمله مهمترین و چالش‌ برانگیزترین آنهاست.

کتاب رسانه شیعه؛ جامعه‌شناسی آئین‌های سوگواری و هیئت‌های مذهبی در ایران که به قلم «محسن حسام مظاهری» نوشته شده است، حاصل پژوهش او درباره آیین‌های عزاداری و هیئات حسینی است. این کتاب در زمان انتشار با واکنش‌های مثبت و منفی روبه‌رو شد.

نویسنده در بخشی از کتاب می‌نویسد: هنگام ورود علی‌اکبر (ع) به میدان جنگ، بعضی وی را پیامبر (ص) و بعضی وی را حضرت علی (ع) نامیدند و اظهار داشتند که امیرالمؤمنین (ع) زنده شده و به یاری امام حسین (ع) آمده ‌است.