مدارک تاریخی به دست آمده، حاکی از آن است که در نخستین اربعین پس از شهادت سیدالشهدا (ع) تنها جابر عبدالله انصاری از صحابی رسول خدا  و مریدش عطیه، زائر قبر مطهر امام حسین (ع) در کربلا بوده‌اند و در این روز تنها آغاز حرکت کاروان اهل بیت از شام به مدینه گزارش شده است.

موضوع آمدن جناب جابربن‌عبدالله انصاری به همراه جناب عطیه به کربلای معلی برای زیارت اربعین حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام در مقاتل معتبر مانند «لهوف» و «نفس المهموم» ثبت است. نسبت به حجم کلی اشعار اربعین، سروده‌های زیادی راجع به آمدن جابر و عطیه نداریم.

یکی از کارهای ذوقی برخی ذاکران و مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که به سراغ اشعار آزاد بروند و غزل‌ها و تک‌بیت‌ها و خلاصه اشعاری را پیدا کنند که علاوه بر قوت و فخامت ادبی با فضای مدح و مرثیه در مجالس ولایی هم‌خوانی داشته باشد. حال آن‌که شاعر، آن را برای موضوع دیگری سروده و هرگز نظر به واقعه مذهبی در صدر تاریخ اسلام نداشته است. در صورت دیگر، این شعر آزاد می‌تواند به نوعی «برائت استهلالی» باشد برای ورود روضه به اصل موضوع.