به گزارش کرب و بلا، در رهسپاری امام حسین (ع) به سوی کوفه، عهد و عیال آن حضرت نیز ایشان را همراهی کردند چرا که این سفر اساساً برای شرکت در کارزار عاشورا نبود بلکه به واسطه بی‌شمار نامه‌های دعوتی بود که جمع کثیری از کوفیان برای ایشان نوشتند تا آن حضرت به سوی ایشان شتاب گیرد؛ جماعتی که اغلب به ظاهر از حکومت اموی و خلافت یزید بیزاری جسته و به دنبال امام و مقتدایی بودند.
اما فرزندان آن حضرت که در این سفر ایشان را همراهی کرده، تعدادی در واقعه کربلا به شهادت رسیده، تعدادی به بند اسارت درآمده و ابتدا به نزد عبیدالله بن زیاد فرستاده شدند و از آنجا برای حضور در بارگاه یزید اعزام شدند به این شرح است:
رقیه
دختر که بنا بر نقل معروف چهار ساله بوده است داشت و در دوران اسارت در بیغوله‌ای به نام خرابه شام وفات کرده است .( کامل بهائى ، جزء دوم ، فصل سوم ، باب 25 ، ص 179 و منتهى الآمال، شیخ عباس قمی، ج اول ، ص 807 که در این کتاب به صراحت نام دختر رقیه آمده است.)
سکینه
نام واقعی؛ آمنه ذکر شده و در کربلا حضور داشت که در آن زمان 14 سال بیشتر نداشت. او در سال 117 ه. ق وفات کرده است. (منتهى الآمال، ج 1 ، ص 854) نامزد وی عبدالله بن حسن؛ پسرعمویش بود که در کربلا به شهادت رسید. (منتهى الآمال ، ج 1 ، ص 700) و پس از واقعه به عقد و نکاح مصعب بن زبیر درآمد.
امام سجاد (ع)
ایشان در سال 36 یا 38 از مادری به نام شهربانو به دنیا آمدند که گویا مادر ایشان سر زایمان دار قانی را وداع می‌گوید. (منتهى‌الآمال ، ج 2 ، ص 29) و در سال 95 یا 94 ه . ق نیز به شهادت رسیدند که براین اساس هنگام شهادت 59 سال داشتند. (منتهى الآمال ، ج 2 ، ص 92). سن ایشان برمبنای تاریخ تولد در حین واقعه عاشورا 23 یا 25 سال بوده است و بنا بر برخی روایات فرزند ذکور ایشان یعنی امام باقر نیز در کربلا حاضر بوده و حدود 4 ساله بوده‌اند. امام سجاد (ع) به سبب بیماری در جریان واقعه کربلا به شهادت نرسیده و همراه کاروان اسرا به شام اعزام شدند.
علی اکبر (ع)
فرزند ذکور و بزرگ امام حسین (ع) که در کربلا 27 ساله بود و کنیه ایشان « ابوالحسن» بوده است. (سخنان حسین بن على (ع) ، محمد صادق نجمى ، ص 303 ، به نقل از مقتل مقرم). براین اساس او در سال 34 ه. ق از مادری به نام لیلا متولد شده است.
بنابر نقل مشهور اغلب مقاتل وی به عنوان نخستین فرد منتسب به بنی هاشم بود که در جریان واقعه عاشورا به شهادت رسید.
عبدالله بن الحسین ( ع)
فرزند خردسال امام حسین (ع) که در کربلا به شهادت رسید نامش عبدالله بوده است. (بحارالانوار ، ج 45 ، ص 330 و 329 و منتهى الآمال ، ج اول ، ص 853). عبدالله در آغوش امام حسین (ع) به شهادت رسید (انوار النعمانیه ، ج 1 ، ص 376).
مادرش رباب نام داشت عبدالله رباب است و او شیرخواره (عبدالله رضیع) بوده است. برخی او را شش ماهه دانسته‌اند و البته گروهی نیز معتقدند که او در جریان سفر امام به دنیا آمده و لذا در لحظه شهادت چند روزی بیشتر نداشته است. (تاریخ زندگانى امام حسین ( ع ) ، عماد زاده ، ص 202 ، چاپ اول ، انتشارات اسوه ، 1373)
اما از دیگر اولاد امام حسین (ع) که در کربلا حضور داشتند به دختری به نام فاطمه اشاره می‌شود که کمی از سکینه، دیگر دختر امام حسین (ع) بزرگتر بوده اما برحسب اتفاق در همان سالی وفات می‌یابد که خواهرش سکینه وفات کرده است و همسر او حسن بن حسن نام داشته که به حسن مثنى مشهور است. (منتهى الآمال ، ج 1 ، ص 854 ).
