به گزارش کرب و بلا، مهدی قزلی؛ نویسنده ادبی با اشاره به ضرورت ورود ادبیات خلاقه در آثار دینی و به ویژه عاشورایی گفت: یکی از ستون‌هایی که ادبیات فارسی را محکم کرده، ماجرای عاشوراست همچنانکه بسیاری از شاعران و تاریخ‌نویسان ادبی ما در طول تاریخ خود را ملزم کرده‌اند تا در این حوزه کاری انجام بدهند و لذا به دلیل حجم بالای کارهای صورت گرفته در این عرصه، بحث دقت و خلاقیت بیشتر در این حوزه ضامن موفقیت این آثار است.

 

وی با اشاره به پیش‌قراولی شعر آئینی در حوزه ادبیات عاشورایی گفت: با کمی دقت در فعالیت‌های صورت گفته طی این سال‌ها به روشنی می‌توان دریافت که هیچگاه از تازگی و طراوت این عرصه یعنی پرداختن به موضوع عاشورا در حوزه شعر آئینی و مذهبی کاسته نشده است و هر آن بر انبوهی از شاعران که به ویژه در مورد امام حسین (ع) شعر می‌سرایند افزوده شده تا جایی که این سیر فزاینده تبدیل به یک سنت در حوزه شعر آئینی شده است.

 

قزلی تصریح کرد: همانطور که اشاره شد ادبیات منظوم در حوزه شعر عاشورایی پیش‌قراول است و حوزه ادبیات منثور نتوانسته همپای با آن رسالت خود را در این عرصه به منصه ظهور برساند البته نباید از حق گذشت که آثار منثور خوبی هم با موضوع عاشورا در اختیار داریم اما این آثار بیشتر از آنکه ادبی باشند به گزارشات و شرح وقایع تاریخی عاشورا پرداخته‌اند تا اینکه بتوان به آنها اطلاق اثر ادبی داشت.

 

این نویسنده و منقد ادبی در ادامه افزود: ما در حوزه شعر و ادبیات منظوم آن هم در مورد خاصی همچون عاشورا بنا بر یک سنت و عرف رایج، اجازه خیالپردازی داریم اما همین ثدر که خواسته باشیم در ادبیات منثور به دنبال خیالپردازی برویم، خیالپردازی که البته وهن به واقعه و شخصیت خاصی نباشد و اتفاقاً مخاطب نیز آن را خواهد پذیرفت، از آنجا که بیشترین پیشینه ذهنی ما تاریخ نگاری عاشوراست لذا فوراً اثر را با مستندات تاریخی مقابل و مقایسه می‌کنیم و آن را خلاف مصلحت می‌دانیم در صورتی که همانطور که گفته شد در حوزه شعر و ادبیات منظوم، این امر به راحتی از سوی مخاطب و منتقد پذیرفته می‌شود.

 

وی آثار منثور در حوزه عاشورا را اغلب بازنویسی و روزآمد کردن مقاتل مشهور درباره این واقعه بزرگ دانست و گفت: حتی اگر منبع و مأخذ ما برای نگارش اثری پیرامون عاشورا استناد به مقاتل مشهور و گزارشات تاریخی باشد باید این امر را مورد توجه قرار داد که قدیمی‌ترین مقتل که موثق‌ترین آنهاست، 200 سال با واقعه فاصله دارد و لذا همان اثر هم چندان موثق نیست و ممکن است بنا به ملاحظاتی در آن دخل و تصرف صورت گرفته باشد.

 

نویسنده کتاب «قصه کربلا» در پایان تأکید کرد: در تولید آثار ادبی پیرامون عاشورا اتفاقاً راه و نقشه مشخص و قابل استنادی در اختیار داریم تا بدون آنکه خدشه ای وارد و یا اتفاقی حادث شود از ادبیات در این حوزه استفاده بیشتری به عمل آید و به نظر من آن کلام معصوم است همچنانکه پس از این واقعه و در ادوار بعدی آن امام صادق (ع)، اما کاظم (ع) و امام رضا (ع) توضیحات دقیقی درباره اصل واقعه  داده‌اند که در منابع تاریخی نیز موجود است و نویسندگان بدون اغراق و غلو، جانبداری و یا هر نوع گرایشی که ممکن است در اغلب قاتل وجود داشته باشد با استناد به کلام معصوم درباره واقعه عاشورا دست به تولید آثار ادبی بزنند.