به گزارش کرب و بلا، کمال شفیعی؛ شاعر حوزه کودک و نوجوان، ماجرای عاشورا را موضوعی نسبتاً مهیج برای شاعران به ویژه شاعران کودک و نوجوان به منظور سرایش اشعار خود برشمرد و گفت: شعر‌های عاشورایی که برای کودک و نوجوان سروده می‌شود دو دسته هستند و البته بیشتر این اشعار، آثار خوبی نیستند و صرفاً برای اینکه از واقعه عاشورا بگویند سروده می‌شوند در حالیکه باید گفت هر شعری که در آن اسمی از امام حسین (ع) یا حضرت ابوالفضل (ع) بیاید که شعر عاشورایی نیست.

 

وی ادامه داد: اغلب شاهد هستیم که شاعرانی بدون اشراف به واقعه عاشورا و همچنین عدم تسلط به فنون شاعری، شعر عاشورایی می‌سرایند که البته این امر با توجه به خواست شتابزده مطبوعات و برخی ناشران، نظر آنها را تأمین می‌کند اما در مقابل با این مسئله مواجه هستیم که آیا این آثار می‌تواند به آن میزان که توقع می‌رود، مفاهیم را به مخاطب خود منتقل کند و اساساً  پاسخگوی نیاز کودکان به آگاهی نسبت به واقعه عظیم عاشورا هست؟ که باید در جواب گفت اینگونه نیست.

 

شفیعی شعر عاشورایی  را لزوماً آئینی ندانست و ادامه داد: نوروز هم آئین است و شعر عاشورایی جزئی از ادبیات دینی و مذهبی ماست و متأسفانه به غیر از موارد انگشت‌شماری، اغلب آثار شعری ویژه کودکان با موضوع عاشورا فاقد کیفیت لازم هستند چرا که همانطور که اشاره شد شاعر فاقد اشراف کامل به ماوقع تاریخی آن است.

 

وی دلیل عدم پرداخت درخور به شعر عاشورایی ویژه کودک و نوجوان را فقدان حمایت جدی متولیان فرهنگی از آن دانست و تصریح کرد: نهاد‌های فرهنگی ما هم که متولی ادبیات کودک و نوجوان هستند بسیار جدی به شعر عاشورایی وارد نشده‌اند و به شعر‌ها از این جهت نگاه نکردند که مقوله عاشورا و شخصیت‌های آن را به خصوص شخصیت‌های کودک و نوجوان این واقعه به درستی برای مخاطب تبیین شود  و این در حالی است که شخصیت‌های کودک و نوجوان حاضر در واقعه عاشورا می‌توانند منبع خوبی برای شاعر کودک و نوجوان باشند.

 

این شاعر کودک و نوجوان در بیان ویژگی شعر عاشورایی برای کودک و نوجوان، تأکید کرد: شعرعاشورایی باید به گونه‌ای برای کودک و نوجوان سروده شود که در عین اینکه هنگام تبیین واقعه عاشورا برای کودک و نوجوان به عواطف او آسیب نزند، واقعه عاشورا را نیز به درستی برای او تبیین کند، چون دنیای کودک و نوجوان با دنیای بزرگسال کاملاً متفاوت دارد و لذا وسواس و حساسیت بیشتری در این امر باید به خرج داد.

 

شفیعی زوایه دید و نوع نگاهی که به عاشورا در سرایش شعر برای کودکان و نوجوانان در نظر گرفته می‌شود را حائزاهمیت دانست و گفت: مؤلفه‌هایی برای شعر کودک و نوجوان وجود دارد که شعر‌های عاشورایی نیز باید براساس آنها سروده شود  و این شعر نیز باید با استاندار‌های شعر کودک و نوجوان فارغ از موضوع و با نظر به فرم و ساختار و قالب آن تا اثرگذاری آن بر روی مخاطب همان چیزی باشد که انتظار می‌رود.

 

وی نشر شعر عاشورایی برای کودکان و نوجوانان را نیز مهم برشمرد و گفت: ناشران این آثار اغلب ناشران تخصصی نیستند و صرفاً در مناسبت‌های خاص و از منظر بُعد تجاری که مثلاً در برهه‌ای از زمان، بازار این کالای فرهنگی رونق دارد به این امر مبادرت می‌ورزند در حالیکه اگر به این مسئله به دید مناسبتی نگاه نشود و جنبه ادراکی، فرهنگساز و معرفتی که لازمه قشر کودک و نوجوان است که به قدر بضاعت خود نسبت به واقه عاشورا، معرفتی کسب نماید، آن زمان است که وضعیت شعر عاشورایی کودک و نوجوان نیز وضعیت بهتری پیدا خواهد کرد.

 

شفیعی سرایش شعر را حاصل تراوشات ذهنی و میزان علاقه‌مندی شاعر به موضوعی خاص معرفی کرد و در پایان گفت: مسئله دیگری که به شعر عاشورایی برای هر سنی اعم از کودک و نوجوان و بزرگسال آسیب می‌زند، وجود دارد، سفارشی بودن آن است و لذا شاهد هستیم که در برهه‌ای تنها بنا بر سفارش فلان ناشر، شاعری که کمترین آگاهی را نسبت به واقعه عاشورا دارد به میدان آمده و شعر می سراید  و از آنجا که به ویژه قشر کودک و نوجوان، مطالعه پیرامونی ندارد و هرچه در کتاب‌ها ببیند به صرف اینکه درست است باور می‌کند لذا این امر موجب می‌شود که تلقی غلطی و دور از واقعی نسبت به عاشورا داشته باشد.