به گزارش کرب و بلا، حسن سلطانی از جمله چهرههای شناخته شده رسانه ملی است که پس از سالها اخبارگویی، چند سالی است که به عنوان کارشناس مجری برنامههای معارفی صدا و سیما شناخته شده است. وی اخیراً و با توجه به شیوع بیماری کرونا که موجب رونق روضه های خانگی در ایام سوگواری سیدالشهداء(ع) شد به اهار نظر در مورد ماهیت عزاداری برای امام حسین(ع) و بازتاب رسانه ای و تبلیغی آن پرداخت و گفت: بعضی اوقات باید به برخی از این مداحان که البته به شکل ناخودآگاه برخی جریانات غیرموثق را به برهه های تاریخ اسلام و زندگی ائمه(ع) نسبت می دهند بگوییم که چند برابر مبلغی که برای ذکر مصیبت و مداحی دریافت کردید را به شما میدهیم به شرط آنکه دیگر نخوانید چرا که رفتار و عملکرد آنها بسیار با ذاکری، مدح و منقبت و سوگواری برای سیدالشهداء(ع) فاصله دارد.
وی با تکریم از رونق روضههای خانگی روضههای خانگی گفت: چنین محافلی، یکی از سنتهای حسنه در تعظیم شعائر حسینی با قدمتی دیرینه در بین شیعیان محسوب میشود و منشأ برکات تربیتی و اجتماعی گستردهای از جمله آموزش احکام دینی، آشنایی با سیره اهلبیت(ع)، توسعه همدلی، ایجاد روحیه مشارکت و انسجام به ویژه برای گروههای سنی کودکان و نوجوانان می شود.
سلطانی تصریح کرد: شرایط حاکم کنونی بالاجبار ما را به سمت احیا و آزمایش مجدد برخی سنت های قدیمی در عزاداری امام حسین(ع) هدایت کرد و به نظر می رسد که این امر یک ضرورت همیشگی در دوران پساکرونا هم باشد چرا که به هر حال همواره کسانی هستند که به دلایلی از جمله کهولت سن، بیماری قادر به حضور در محافل عمومی و رسمی عزاداری نباشند و باید روضههای خانگی برای آنها همواره دایر باشد.
وی ادامه داد: در کنار تمامی محافل رسمی و خانگی به منظور عزاداری امام حسین(ع) باید به دنبال دایر کردن مراکزی نیز بود که در آن نسل تازه مداح و واعظ که البته به شکلی سنتی و سینه به سینه تنها با گوش دادن به اذکار جامعه مداحین در خود استعدادی را کشف می کنند اما دانش و اشراف کافی نسبت به یک مقطع تاریخی ندارند، مورد ارزیابی و نظارت قرار گیرند تا حتیالمقدور، سخنوری و مداحی آنها به دور از تحریف تاریخ و مصون از بیان برخی موضوعات غیرواقع باشد.
سلطانی عرض ارادت به ساحت امام حسین(ع) را تنها در قالب برپایی مجلس عزا و روضهخوانی برای ایشان ندانست و گفت: بنا بر نقل بزرگان هر کجا احساس دلتنگی برای اباعبدالله(ع) کرد، میتواند بر روی یک بلندی رفته، به سمت قبله قرار گرفته و دست خود را بر سینه قرار دهد و سه بار بگویید «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ».
این مجری برنامه های معارفی رسانه ملی تصریح کرد: برای روضه های خانگی نمی توان حدود تاریخی معین کرد و مثلاً گفت که این امر از زمان مشروطه و یا صفویه معمول شده است بلکه بارها در اقوال تاریخی شنیده ایم که وجود نازنین پیامبر(ص) هر بار که به یاد مظلومیت و غریبی نواده خود حسین بن علی(ع) میافتادند، گوشهای نشسته و مویه و زاری میکردند که این خود مصداق یک روضه خانگی است و به طور حتم داستانها و روایاتی مشابه در مورد سایر پیامبران عظیمالشأن حتی حضرت آدم(ع) نیز در این رابطه نقل شده است.
سلطانی به نقل خاطره ای از دوران نوجوانی خود و برپایی روضه خانگی پرداخت و گفت: به خاطر دارم که در سالهای 50 و 51 نوجوان بودم و پنجشنبه هر هفته در منزل ما روضه برگزار میشد و پنجشنبههای اول ماه و دیگر پنجشنبههای هر ماه نیز مراسم روضهخوانی در منازل همسایگان ما برپا میشد. همچنین، شبهای جمعه نیز سر کوچه ما حسینیهای وجود داشت که همواره روضه داشت. عصر جمعه نیز در محله ما مکانی بود که در آنجا دعای سمات میخواندند و همواره در محله ما عطر اهل بیت(ع) دائماً منتشر میشد.
وی برگزاری مداوم روضه های خانگی را مراقبه ای برای دوری انسان از لغزشهای احتمالی دانست و گفت: انسان دائماً در معرض پلیدیها و امواج منفی شیطانی قرار دارد. برای اینکه انسان در برابر گناهان و سقوط در ورطه نابودی واکسینه شود، باید همواره خود را در محضر خداوند باری تعالی ببیند که این امر موجب تزکیه آدمی میشود و به نظرم برگزاری دائمی روضههای خانگی در این امر بسیار کارساز است.
این مجری تلویزیون تأکید کرد: مجدد به عملکرد برخی از مادحین نقد دارم، گویی آنها هر کدام برای خود کربلایی درست کردهاند و اشعاری سخیف خوانده میشود تا اگر چهار نفر انسان اندیشمند بشنوند، میگویند که امام حسینی که ما میشناسیم با این امام حسینی که شما برای او عزاداری میکنید، تفاوتی از زمین تا آسمان دارد و البته نکته دیگر اینکه متأسفانه این اشخاص چون هیچ اطلاعی از تاریخ کربلا ندارند و هیچ مقتلی را نخواندهاند، به هر چیزی جز خود روضه اصلی سیدالشهدا(ع) متوسل میشوند و اگر این اشخاص به منبر رفته و مطالبی را بیان کنند که موجب انحراف جوانان و نوجوانان ما شد، باید پرسید که چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ برخی از این افراد با سخنان خود گویی مقتلی جدید ارائه کردهاند و مطالبی را بیان میکنند که در کربلا اتفاق نیفتاده است.
وی درباره آداب عزاداری و مداحی برای سیدالشهداء(ع) گفت: وقتی از حضرت سیدالشهدا(ع) سخن میگوییم، باید قدم در مسیر هدایت و مرام ایشان بگذاریم. مداحان ما اگر در جلسات خود تنها به سخنان، خطبهها و نامههای حضرت امام حسین(ع) که در مسیر حرکت خود از مدینه تا مکه و سپس، کربلا اشاره کرده و مقداری نیز در این رابطه سخنرانی داشته باشند، همین امر کافی است و اثر خود را خواهد داشت و نیازی به حرف اضافه ای که شبهه ایجاد کند نیست.