به گزارش کرب و بلا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد سروش محلاتی مسئله اصلی امام حسین(ع) در نهضت عاشورا را مقابله با سلطان جائر دانست و تأکید کرد: از نگاه امام حسین(ع) در حکومت رفتار با مردم و عدالت سیاسی و اقتصادی اهمیت اصلی دارد، نه اینکه چه کسی حاکم ا
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد سروش محلاتی، استاد سطح خارج فقه حوزه علمیه قم در نشستی با موضوع «عاشورا و امروز ما» گفت: پرسش مکرری که امروزه وجود دارد اینکه مسئله اصلی امام حسین(ع) در واقعه عاشورا چیست؟ مواردی بیشماری هم وجود دارند که با آنها مواجهیم همچون دعوت کوفیان از امام و یا بنا به فرموده خودشان امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح امت جدشان، رسول الله(ص). با این وجود به نظر می‌رسد که مسئله اصلی امام حسین(ع) در واقعه عاشورا مواجهه با سلطان جائر باشد.
وی ادامه داد: با این فرض مجدد سؤالات دیگری نیز پدید می‌آید، یکی اینکه اول سلطان جائر با تعریفی که امام حسین(ع) ارائه می‌دهد، چیست؟ و دیگر اینکه پس از شناخت سلطان جائر با او باید چه رفتاری داشت؟ در جواب باید گفت که ابتدا 3 تعریف در باب تشخیص سلطان جائر موجود است یکی اینکه جائر به معنای فاسق است که این امر در برابر عادل قرار می‌گیرد و براین اساس او تقوی پیش نیست و در برابر ارتکاب به گناه خودداری نمی‌کند. در تعریف دوم کسی که حق حکومت ندارد و حکومتش مشروع نیست که براین اساس مترادف با سلطان غاصب است و در تعریف سوم حاکمی است که در حق مردم ظلم و جفا می‌کند.
سروش محلاتی تصریح کرد: در میان این تعاریف استناد فقها به مورد دوم است یعنی کسی که اساساً حق حکومت ندارد و در جایی که حکومت حق خدا و اولیای خدا است، او آن را غصب کرده است. باید به این نکته نیز توجه داشت که مسئله اصلی در حکومت عدالت محور، رفتار حکومت و پای بندی به موازین عادلانه است و شرط عدالت در حاکم، وسیله و زمینه‌ای برای این پای بندی است و لذا این شرط اصالت و موضوعیت ندارد.
وی با بیان اینکه از آغاز نهضت حسینی، مسئله سلطان جائر مطرح بوده، افزود: در نامه سلیمان بن صرد خزاعی به امام حسین(ع)، او اینگونه مکتوب کرده است که «خدا را شکر که جبار عنید کشته شد.» براین اساس جبار عنید یعنی ظالم و مستبدی که اموال عمومی مردم را تصاحب کرده و در تصمیمات حکومت، کاری به خواست مردم ندارد، یعنی فساد اقتصادی و سیاسی دارد و بر این مبنا هرکسی که اعتراض دارد را می‌کشند و مال خدا را هم بین خود تقسیم می‌کنند؛ بنابراین کسانی که حضرت را دعوت کردند و امام دعوتشان را پذیرفت، مشکل اصلی را سلطنت جائر می‌دانند.
این استاد حوزه در صحه گذاشتن بر این نکته، اظهار داشت: حتی امام در سخنرانی برای لشکر حر نیز فرمود: ای مردم، پیامبر فرمودند: هرکس سلطان جائر را ببیند و سکوت کند، در آخرت جای او و سلطان جائر یکی است. امام سپس شرایط حکومت را با سلطان جائر تطبیق می‌کند. براین اساس نهی از منکر از دیدگاه امام، هر منکری نیست، بلکه حکومت سلطان جائر در رأس منکرات است.
حجت‌الاسلام سروش محلاتی تأکید کرد: در جایی دیگر امام حسین(ع) در جواب نامه معاویه که در پی تحرکات امام با ابراز نگرانی از ایشان می خواهد که تقوی پیشه کرده و آرامش خود را حفظ کند، می‌نویسند: «اولین جرم تو این است که افراد را به صرف ظن و اتهام دستگیر و مجازات می‌کنی. دوم اینکه انسان‌های بی‌گناه را به صرف متهم بودن به قتل می‌رسانی. سوم، افرادی را بدون گناه تبعید کردی و چهارم، به زور برای فرزندت بیعت گرفتی و حکومت را موروثی کردی.» و لذا مشاهده می‌کنید که امام در اینجا به غاصب بودن و فاسق بودن معاویه اشاره نمی‌کند و آنها را در درجه پایین‌تر نسبت به ظلم به مردم می‌دانند.
وی در پایان گفت: با توجه به این موارد، از نگاه امام حسین، در حکومت رفتار با مردم و عدالت سیاسی و اقتصادی اهمیت اساسی دارد، نه اینکه چه کسی حاکم است و اگر حاکم جائر باشد، ایستادگی مقابل او ضرورت دارد.
