به گزارش کرب و بلا، حجت‌الاسلام والمسلمین صحتی سردرودی، محقق و عاشوراپژوه درباره آموزه‌های مهم قیام امام حسین(ع) به ایراد سخن پرداخت و گفت: حذر از جنگ، مکارم‌الاخلاق، نفی ترور، فرار از فاجعه با فریادی رسا و البته گفتوگو از جمله این آموزه‌هاست.
وی ادامه داد: چنین آموزه هایی برای جامعه امروز ایران و حتی سایر جوامع مسلمین کاربردی است و ما باید بسیار مراقب باشیم که اگر دشمنان بخواهند جنگ را به ما تحمیل کنند، کاری نکنیم که بهانه‌ای به دست آنان دهیم تا هرگز نتوانند ما را متهم به آغازگری جنگ کنند.
صحتی سردرودی تصریح کرد: سیدالشهداء(ع) به ما آموخت که تا می‌توانیم کارها را با منطق، اخلاق، گفتوگو انجام دهیم هر چند که ممکن است مثل عاشورا در تنگنا قرار گرفته باشیم و همگان شاهد این مسئله هستیم که ایشان در همان روز تا چه اندازه با استفاده از گفتوگو توانستند دل و جان افرادی را با خود همراه کنند.
این عاشوراپژوه افزود: در میان آموزه‌هایی که از قیام امام حسین(ع) به آنها اشاره شد یکی نفی ترور بود، نکته مهمی که اسلام نیز آن را قدغن و حرام کرده است و گواه این مسئله که در بسیاری از تواریخ ثبت شده است اینکه شریک بن اعور، بیمار و در خانه هانی بن عروه در بستر بود، همان زمان که مسلم بن عقیل در خانه هانی مخفی شده بود، عبیدالله بن زیاد قصد عیادت از شریک بن اعور را داشت لذا شریک بن اعور به مسلم بن عقیل پیشنهاد می کند که پشت پرده پنهان شود و عبیدالله بن زیاد که به عیادت وی آمد از پشت پرده ناگهان شمشیر را بکشد و سر عبیدالله بن زیاد را از تن جدا کند. زمانی که عبیدالله بن زیاد به منزل هانی می آید، مسلم بن عقیل پشت پرده پنهان می شود، اما هر چه شریک بن اعور به مسلم نشانه‌هایی می‌دهد و موضوع را یادآوری می کند، مسلم بن عقیل اقدامی نمی‌کند تا اینکه ابن زیاد خانه را ترک می‌کند.
وی ادامه داد: دیگر آموزه قیام امام حسین(ع) مکارم الاخلاق است و اینکه ایشان همیشه پایبند به آن بودند. مقوله ای که در میان مراتب اخلاق در اوج آنها قرار دارد و پایین ترین مرتبه آن محاسن اخلاقی است به این معنی که شما در قبال خوبی و نیکی کسی پاسخ او را به خوبی و نیکی بدهید اما شما در ماجرای عاشورا می بینید که امام حسین(ع) در مقابل حر بن یزید ریاحی و در عین حالیکه او اول بار راه را بر امام بست نرمش به خرج داده و حتی لشکریانش را که تشنه بودند سیراب کردند که حتی پای را از این نیز فراتر گذاشته و اسبان آنها را نیز از آب مشک های موجود در کاروان آب سیراب می‌کنند و در اینجا مکارم اخلاق در اوج است.
صحتی سردرودی اظهار داشت: اما حذر از جنگ به این معنی که امام حسین(ع) خود هیچگاه آغازگر جنگ نبود و در تمام مدت تا قبل از شهادتشان در فرصت‌های گوناگون سعی داشتند تا با بیانی نرم و نافذ سپاه دشمن را نسبت به کرده خود آگاه نماید. در واقع حضرت این فرصت طلایی نظامی و سپاهی را نادیده می گیرد به این دلیل که شروع جنگ را حرام می دانستند، ایشان تأکید داشتند هرگز جنگ نخواهند کرد مگر اینکه مجبور به دفاع شوند.
این پژوهشگر ادامه داد: فرار از فاجعه با فریادی رسا از جمله آموزه‌های مهم دیگر امام حسین(ع) در واقعه عاشوراست و حتی اقدامات امام حسین(ع) در شش ماه آخر عمرشان هم بسیار سنجیده و قانونمند و براساسِ اصلِ مهمِ فرار از فاجعه منتها با فریادی رسا بود، امام از مدینه به خانه خدا پناه برد و 125 روز در مکه ماند تا فاجعه و جنگی رخ ندهد.
وی در پایان افزود: اما آموزه مهم قیام امام حسین(ع) مذاکره و گفتوگو است و زمانی که حضرت گفت وگو را با حربن یزید ریاحی و همراهانش آغاز می کند شاهد هستیم که این گفت وگو چنان دوستانه می شود که آنان زمان نماز، به امام حسین(ع) اقتدا می کنند و حتی ایشان سه شبانه‌روز در کربلا با عمرسعد گفتوگو می کند. به هر حال امام حسین(ع) به همگان آموختند که تا می توانیم کارها را با منطق، اخلاق، گفت وگو پیش ببریم ولو اینکه در روزی مثل عاشورا گرفتار شده باشیم.
