به گزارش پایگاه تخصصی امام حسین علیه‌السلام کرب‌وبلا، جورج شکور استاد مسیحی دانشگاه بیروت، شاعر و نویسنده کتاب‌های ادبی و درسی کشور لبنان است که تا به حال دیوان‌های شعر بسیاری از او چاپ شده است، از جمله آثار معروفش می‌توان به کتاب «ملحمه الحسین علیه‌السلام» یا «حماسه حسین علیه‌السلام» اشاره کرد. این مجموعه در وصف شهید کربلا حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه‌السلام سروده شده و شاید بتوان گفت این اثر، اولین مجموعه مدون منظومی است که توسط یک شاعر مسیحی در وصف حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام سروده شده است. جورج شکور در این اثر خود مفاهیم اسلامی در قیام امام حسین علیه‌السلام مانند عزتمندی و عقلانیت آمیخته با عاطفه انسانی را تحسین کرده است.

 جورج شکور در این گفت‌وگو تأکید می‌کند که: «اگر عشق به امام حسین علیه‌السلام نشانه مسلمان بودن است، اعلام می‌کنم که من مسلمان هستم. چون روزهای بسیاری را با یاد و مرور سرگذشت این مرد بزرگ و آزاده سپری کرده‌ام. شب‌های زیادی از خواب بیدار شده‌ام و آرزو کرده‌ام که ای‌ کاش من هم در آن سال 61 هجری در این دنیا بودم و همراه امام حسین علیه‌السلام به میدان کربلا می‌رفتم و تا جان داشتم در راه آرمان‌های الهی او می‌جنگیدم و خون دشمنانش را بر زمین می‌ریختم».

او همچنین در خصوص سانسورهای خبری راه‌پیمایی بزرگ اربعین از سوی رسانه‌های ضد اسلامی ابراز عقیده می‌کند: «راه‌پیمایی اربعین را می‌توان به‌ عنوان استودیوی سینمایی دانست که به‌‌ تنهایی بار اطلاع‌رسانی میلیونی و بازسازی تصویر اسلام و مسلمین را در دنیا به‌ دوش می‌کشد که به‌ خوبی و به‌ بهترین وجه ممکن در برابر فیلم‌های هالیوودی ایستاده و آن‌ها را دروغین و ساختگی معرفی کرده است، به همین دلیل است که دشمنان اسلام از انتشار این خبر بزرگ و نشان دادن چهره زیبا و حقیقی اسلام وحشت‌زده هستند».

 

به‌ اعتقاد شما چه عاملی موجب شده که دشمنان اسلام تا این اندازه نسبت به انتشار اخبار اجتماع پرشور مردم آزادی‌خواه جهان در قالب راه‌پیمایی اربعین موضع هراس‌آلود داشته باشند؟

بازنمایی واژگون هالیوود از جهان اسلام و مسلمانان، سابقه‌ای بیشتر از یک قرن دارد. مطالعه ویژه و معروف جک شاهین به‌ روی هزار فیلم سینمای هالیوود و تصویر سیاه و تلخی را که در مجموع از مسلمانان نشان می‌دهند می‌توان مانند رونمایی یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های خودساخته واژگون در تاریخ سینمای جهان دانست. جک شاهین در بررسی و مطالعه گسترده خود نشان داده است که هالیوود چگونه طی پروژه‌ای صد ساله جهان اسلام و جمعیت بیش از یک میلیاردی مسلمانان و به‌‌ خصوص جمعیت شیعیان را با انبوه و انواعی از بازنمایی‌ها بدنام می‌کند.

در مقابل این نوع پروژه‌های ضد اسلامی، راهپیمایی گسترده و عظیم اربعین علاوه بر اینکه انواعی از کارکردهای الهام‌بخش و پیش‌برنده را در خود دارد، دارای مزیت‌های مهمی است که تصویر مسلمانان را در نگاه جهان بازسازی و تصحیح می‌کند. این‌که مسلمانان در این راهپیمایی بزرگ، بزرگ‌ترین سفره میهمانی را با نهایت خضوع و ادب راه انداخته و از همه مردم دنیا ــ چه مسلمان باشند و چه غیرمسلمان، چه سفیدپوست باشند و چه سیاه‌پوست، چه مسیحی باشند یا یهودی و بودایی ــ به‌ بهترین نحو ممکن و با جان و دل پذیرایی می‌کنند، مطلبی نیست که هالیوود و سایر دستگاه‌ها و قدرت‌های آمریکایی و اروپایی بتوانند در برابر آن ایستادگی کنند و یا آن را وارون و زشت جلوه دهند.

 

رسانه‌های ضد اسلامی در ایام اربعین، اخبار و اطلاعات این همایش بزرگ و راه‌پیمایی عظیم را سانسور خبری می‌کنند تا مردم کشورهایشان از آن بی‌اطلاع بمانند؛ اما در این شرایط، رویکرد و نظر سیاستمداران و دشمنان بزرگ اسلام در خصوص این اجتماع عظیم اربعین چیست؟

راهپیمایی اربعین به‌دلیل عظمت غیر قابل مثالی که در دنیا دارد، به‌عنوان بزرگ‌ترین، جالب‌ توجه‌ترین، بهترین و زیباترین اجتماع انسانی در طول تاریخ و در همه دنیا شناخته می‌شود.

در واقع راه‌پیمایی اربعین را می‌توان به‌ عنوان استودیوی سینمایی دانست که به‌ تنهایی بار اطلاع‌رسانی میلیونی و بازسازی تصویر اسلام و مسلمین را در دنیا به‌ دوش می‌کشد که به‌ خوبی و به‌ بهترین وجه ممکن در برابر فیلم‌های هالیوودی ایستاده و آن‌ها را دروغین و ساختگی معرفی کرده است.

 

ناتوانی دشمنان مسلمانان در برابر این اجتماع عظیم از آنجا نشأت می‌گیرد که هیچ‌ کسی، حتی ثروتمندترین و سیاستمدارترین شخصیت‌های صهیونیستی توان آن را ندارند که با همه سیاست کذایی و ثروت خود، نمونه کوچکی از این راه‌پیمایی عظیم را راه بیندازند، چرا که مردم حاضر در صحنه اربعین، عاشق امام حسین علیه‌السلام هستند. با وجود اینکه آن وجود مقدس و آن مرد بزرگ را به‌ چشم سر ندیده‌اند، اما بعد از حدود 1400 سال که از شهادت او و یاران بحقش می‌گذرد، باز هم دلشان در گروی مهر اوست و درس ادب و اخلاقی را که از آن حضرت آموخته‌اند، طی راه‌پیمایی اربعین برای مردم دیگر و به‌ خصوص مردم غیرمسلمان به‌ نمایش می‌گذارند.

در واقع راه‌پیمایی اربعین را می‌توان به‌عنوان استودیوی سینمایی دانست که به‌ تنهایی بار اطلاع‌رسانی میلیونی و بازسازی تصویر اسلام و مسلمین را در دنیا به‌ دوش می‌کشد که به‌ خوبی و به‌ بهترین وجه ممکن در برابر فیلم‌های هالیوودی ایستاده و آن‌ها را دروغین و ساختگی معرفی کرده است.

 

 مؤلفه‌های تصویری در رسانه‌های غربی و به‌ تعبیر شما فیلم‌های هالیوودی، در کلمات و صفات مشخصی تعریف می‌شوند. به‌ اعتقاد شما چه مؤلفه‌هایی در راه‌پیمایی بزرگ اربعین وجود دارد که توانسته در برابر مؤلفه‌های ساختگی و دروغین دشمنان اسلام قد علم کرده و آن‌ها را از بین ببرد؟

به‌ عنوان مثال می‌توان به تعبیر غلط دشمن از صفات تنبلی مسلمانان و یا خودخواهی، کشتار و تجاوز به حقوق بشر اشاره کرد، این‌ها مواردی است که دشمنان اسلام در رسانه‌های خود که در کشورهای گوناگون تریبون دارند، تبلیغ می‌کنند.

آن‌ها در قالب اخبار، فیلم‌ها و برنامه‌های خود تلاش می‌کنند تا این چهره را از مسلمانان ساخته و به مردم دنیا این‌گونه القا کنند که مسلمانان جز خودشان به کسی فکر نمی‌کنند و هر کسی از غیرمسلمانان را کافر دانسته و آن‌ها را به‌قتل می‌رسانند.

دشمنان اسلام نمی‌خواهند مردم ادیان دیگر و سایر کشورها از اربعین حسینی و این تجمع بزرگ شیعیان با خبر شوند. آن‌ها می‌ترسند، وحشت دارند از اینکه مردم دنیا شیعیان را بشناسند، چون آن‌وقت است که همه متوجه امام حسین علیه‌السلام می‌شوند.

 

این دروغ بزرگی است که مسلمانان و شیعیان در قالب راه‌پیمایی اربعین کذب بودن آن را نشان می‌دهند. آن‌ها نه‌ تنها کسی را به‌ قتل نرسانده و آزار نمی‌دهند، بلکه با خوش‌رویی و محبت غیر قابل وصفی از مهمانان مسلمان و غیرمسلمان پذیرایی می‌کنند، به‌ خوبی و با مهربانی آن‌ها را به خانه‌های خود و بر سر سفره‌های غذای خود دعوت می‌کنند، آن هم غذایی که شاید خودشان در طول سال کمتر توان مالی برای خوردن از آن را داشته باشند، چه کرامت و بخششی از این بالاتر است؟ چگونه دشمن می‌تواند همین مردم آزاده‌خو و بزرگوار را ناقض حقوق بشر و قاتل سایر مردم معرفی کند؟

 

دلیل اینکه راه‌پیمایی اربعین از سوی رسانه‌های ضد اسلامی مخابره نمی‌شود همین امر است؟

دقیقا به همین علت است که دشمنان اسلام نمی‌خواهند مردم ادیان دیگر و سایر کشورها از اربعین حسینی و این تجمع بزرگ شیعیان با خبر شوند. آن‌ها می‌ترسند، وحشت دارند از اینکه مردم دنیا شیعیان را بشناسند، چون آن‌وقت است که همه متوجه امام حسین علیه‌السلام می‌شوند، متوجه اتفاقاتی می‌شوند که برای این بزرگ‌مرد روی داد، نهایتش هم این است که مردم دنیا در برابر یزیدیان دنیا قد علم می‌کنند و به هیچ‌کس و هیچ قدرتی اجازه نمی‌دهند فریبشان بدهند و زندگی‌شان را با بهای پوچ، به تباهی بکشانند.

 

در عین حال که دشمنان اسلام اخبار اربعین را سانسور می‌کنند و یا آن را به‌غلط منتشر می‌کنند، شیعیان برای ترویج مفاهیم این راه‌پیمایی عظیم و سرنوشت‌ساز چه مسئولیتی به‌عهده دارند؟

از یک طرف مسئولیت بزرگی به‌ عهده رسانه‌های اسلامی است. پیام امام حسین علیه‌السلام، پیامی جهانی است و در عین حال مختص برهه‌ای از تاریخ نیست، بلکه به همه دوره‌ها و همه انسان‌ها تعلق دارد.

رسانه‌های اسلامی باید به ندای «هل من ناصر ینصرنی» امام حسین علیه‌السلام پاسخ بدهند، به این صورت که تا آنجا که قدرت و فرصت دارند، مفاهیم عاشورایی را برای مردم دنیا مخابره کنند. فضای اینترنتی فرصت مغتنمی برای رسانه‌های امروزی فراهم کرده است.

خبرنگاران با اخبار و مقاله‌های خود، شاعران و نویسندگان با اشعار و نوشته‌های خود، سخنرانان با گفته‌های خود، نقاشان با نقاشی‌های خود و عکاسان با عکس‌ها و تصاویر می‌توانند مفاهیم عمیق این حقیقت روشن را به دنیا اطلاع بدهند.

 

 آن طور که اطلاع داریم، شما مسیحی هستید اما کتاب‌هایی درباره پیغمبر اسلام صلی‌ الله علیه و آله و برخی از ائمه اطهار علیهم‌السلام نوشته‌اید. چطور یک نویسنده و محقق مسیحی تا این اندازه نسبت به چهره‌های اسلامی شناخت پیدا کرده است؟

اگر کتابی درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله، امام علی علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام نوشته‌ام، همگی از مطالعات گسترده در زمینه زندگی و روش و منش این مردان خدا نشأت گرفته است.

 

در وهله اول باید با صراحت و به‌ طور آشکارا بگویم که اگر عشق به امام حسین علیه‌السلام نشانه مسلمان بودن است، اعلام می‌کنم که من مسلمان هستم، چون روزهای بسیاری را با یاد و مرور سرگذشت این مرد بزرگ و آزاده سپری کرده‌ام. شب‌های زیادی از خواب بیدار شده‌ام و آرزو کرده‌ام که ای‌ کاش من هم در آن سال 61 هجری در این دنیا بودم و همراه امام حسین علیه‌السلام به میدان کربلا می‌رفتم و تا جان داشتم در راه آرمان‌های الهی او می‌جنگیدم و خون دشمنانش را بر زمین می‌ریختم.

اگر کتابی درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله، امام علی علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام نوشته‌ام، همگی از مطالعات گسترده در زمینه زندگی و روش و منش این مردان خدا نشأت گرفته است. کتاب‌های بسیاری درباره زندگی ایشان خوانده و تحقیقات زیادی کرده‌ام که زمینه نوشتن کتاب و سرودن اشعاری در مدح این بزرگان شده است. در واقع این افراد، بهترین و والاترین صفات انسانی را داشته‌اند و الگوی بزرگ و مهمی برای همه مردم دنیا شده‌اند. تفاوتی ندارد که ما مسیحی، یهودی یا مسلمان باشیم، مهم این است که الگوهای انسانی را بشناسیم و روش درست زندگی کردن را از آن‌ها یاد بگیریم.

همان طور که مسلمانان حضرت مریم سلام الله علیها و حضرت عیسی علیه‌السلام را می‌شناسند و از آن‌ها درس پاک‌دامنی، تلاش در راه خدا و بندگی را می‌آموزند، ما مسیحیان هم باید از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و امامان شیعیان درس خوب زندگی کردن را یاد بگیریم.

 

 به‌عنوان حسن ختام، بخشی از اشعارتان در خصوص قیام کربلا را مرور کنیم.

مبارزه به پایان رسیده

و جنگ را قهرمانانه انجام داده‌اند؛

آه!

زینب فریاد زد و سخنرانی سرکوب‌گرانه کرد،

به‌ گونه‌ای که لشکر دشمن در جا ایستادند

و توقف کردند.

آن‌چنان سخن گفت

که صخره‌ها گدازه بیرون افکنند

و چنان‌که تیر از کمان بیرون رود،

به‌ سمت سر مبارک برادر حرکت کرد

و لشکر یزید شکسته و وامانده شد.

کربلا! تو سرزمین مصائب و بلاها هستی؟

تو زخمی هستی که گذر زمان هم آن را التیام نمی‌بخشد

اگر چه تو بهترین گواهی بر مردمان سرآمد خلق

کربلا! هر که در میدان تو شکست خورد، پیروز است

و هر که پیروز شد شکست خورده، چون معیار تو عدل است

کربلا! در خود مزاری شش‌گوشه داری که عاشقانت برای زیارت تو از چهار گوشه دنیا، سر از پا نمی‌شناسند.