به گزارش خبرنگار پایگاه تخصصی امام حسین علیه‌السلام کرب‌وبلا، حجت الاسلام سید احمد موسوی، در بررسی و معرفی ابعاد مختلف شخصیت قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل (ع) گفت: وجود مقدس قمر بنی هاشم (ع) در کربلا عالی ترین درس ولایتمداری و تبعیت از امام زمان را به ما تعلیم دادند، ایشان به عنوان دست پرورده حضرت ام البنین (س) و امیرالمومنین (ع) چنان تربیت یافتند که در کنار برخورداری از ادب بالا، هم حریم شناس بودند و هم معرفت کاملی نسبت به امام زمان شان داشتند.

ادب ماه منیر بنی هاشم:

وی با بیان اینکه اساسا حضرت ام البنین (س) فرزندان شان را این چنین تربیت می‌کردند، تصریح کرد: چنان که بنابر گزارش‌ها و اقوال، حضرت عباس (ع) هرگز امام حسین (ع) را برادر خطاب نکردند و همیشه ایشان را «سیدی» و «مولایم» می‌خواندند؛ البته امام زمان شان یعنی حضرت سیدالشهداء (ع) نیز به ایشان علاقه‌ای وافر داشتند و در پاسخ حضرت عباس (ع) می‌فرمودند: «بنفسی انت یا اخی».

موسوی با بیان اینکه حضرت عباس (ع) نسخه عینی ولایتمداری بودند، تصریح کرد: چنان که در عصر امامت حضرت مجتبی (ع) و سپس در رکاب امام حسین (ع) هر موضعی را که آن حضرات (ع) داشتند، ایشان تبعیت می‌کرد، به وقت جنگ می‌جنگید، به وقت سکوت، تابع بود و وقت قیام چنان حماسه‌هایی آفرید و در مسیر کربلا در همه منزلگاه‌ها همراه حضرت سیدالشهداء (ع) بود.

مسئولیت‌های حضرت ابوالفضل (ع):

 اینکه درباره حضرت عباس (ع) می‌گویند: «کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ» یعنی ایشان گره گشای امام (ع) در روز عاشورا بود.

 

این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه امام حسین (ع) در روز عاشورا کارها و امور مهم را به حضرت عباس (ع) واگذار کردند، ابراز کرد: این یعنی ایشان مورد اعتماد امام زمان شان بودند، چنان که در روایات درباره ویژگی اصحاب امام مهدی (عج) آمده که اینها در سطحی از معرفت و ولایت مداری اند که کارها را قبل از امام مهدی (عج) سامان می‌دهند.

موسوی درباره مسئولیت‌های حضرت عباس (ع) در روز عاشورا، ابراز کرد: دو مسئولیت عمده ایشان عبارت بود از: سقایت و علمداری؛ سقایت از این لحاظ ماموریتی حساس بود که حیات لشکر بدان وابسته بود و علمداری نیز از این حیث اهمیت داشت که پرچم در عاشورا، نماد بقای لشکر بود و حضرت عباس (ع) با این دو ماموریت، بالاترین خدمات را برای امام زمان شان انجام دادند.

وی تاکید کرد: اینکه درباره حضرت عباس (ع) می‌گویند: «کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ» یعنی ایشان گره گشای امام (ع) در روز عاشورا بود.

وی تاکید کرد: علیرغم آنکه حضرت ابوالفضل (ع) سخت ترین ماموریت‌ها را در روز عاشورا انجام دادند اما در همه مواضع تابع امام (ع) بودند و بدون اذن ایشان کاری انجام ندادند، چنان که وقتی حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به عنوان رکن لشکر و مدافع حرم، اذن میدان ندادند ایشان تبعیت کردند و نهایتا وقتی برای ماموریت آب آوردن به خیام روانه شدند آن حماسه‌ها را آفریدند.

ولایتمداری حضرت ابوالفضل (ع):

وقتی هم حضرت سیدالشهداء (ع) به بالین قمر بنی هاشم (ع) رسید، ایشان به دو دلیل درخواست کرد که به خیمه گاه برگردانده نشود، یکی به دلیل آنکه نتوانست آب به خیمه گاه ببرد و دیگر آنکه عَلَم امام (ع) را بر زمین انداخت و برای این دو ابراز شرمندگی کرد ... یعنی نه تنها خود را طلبکار نمی‌دانست بلکه در مقابل امام زمانش ابراز شرمندگی کرد.

 

کارشناس و پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه هر جا روضه حضرت عباس (ع) خوانده شود، امام زمان (عج) آنجا حضور خواهند یافت، ابراز کرد: این یعنی حضرت حجت (عج) برای آمدن و ظهور نیاز به یاران عباس وار دارند که بتوانند به آنها اعتماد کنند.

وی ادامه داد: چنان که وقتی قمر بنی هاشم (ع) در آن قحط آب بدون چون و چرا به دستور امام حسین (ع) به دل شریعه زد (البته ایشان قبلا هم در دل شب چنین کرده و آب آورده بود) و بالاترین سطح از ولایتمداری را به تصویر کشید، وقتی که آب ننوشید در عین اینکه در اوج عطش بود چراکه آب آن زمان در خلاف جهات امامش قرار داشت و حضرت عباس (ع) این درس را به تاریخ داد که حتی وقتی حلال خدا در مقابل ولی خدا باشد، باید از آن گذشت.

موسوی ادامه داد: لذا مشک را پُر از آب کرد و به عقب بازگشت در حالی که چند صد محافظِ شط ایشان را تعقیب می‌کردند تا به دستور ابن زیاد لعنت الله، قطره‌ای آب به خیمه گاه نرسد؛ ارباب مقاتل نوشته‌اند که ایشان اگر چه با قساوت تمام مورد حمله قرار گرفتند اما در رجز هم در پی حفظ دین و حرم آل الله بود و فرمود: «والله اِن قَطعتم یَمینی انی احامی ابداً عَن دینی ...».

وی اضافه کرد: وقتی هم حضرت سیدالشهداء (ع) به بالین قمر بنی هاشم (ع) رسید، ایشان به دو دلیل درخواست کرد که به خیمه گاه برگردانده نشود، یکی به دلیل آنکه نتوانست آب به خیمه گاه ببرد و دیگر آنکه عَلَم امام (ع) را بر زمین انداخت و برای این دو ابراز شرمندگی کرد ... یعنی نه تنها خود را طلبکار نمی‌دانست بلکه در مقابل امام زمانش ابراز شرمندگی کرد.

وی با اشاره به فرازهایی از زیارتنامه حضرت عباس (ع) بیان کرد: در این زیارتنامه که ماثور یعنی انشاء شده از سوی امام معصوم (ع) است، می‌خوانیم: «السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ» و در آیه 105 سوره مبارکه انبیاء آمده «وَ نُریدُ أن نَمُنَّ عَلیَ الذّینَ اسْتُضعِفوا فی الاَرضِ وَ نَجعَلهُم أئِمّه و نَجعَلهُم الوارثینَ»؛ بنابر روایات، یاران امام زمان (ع) نیز صالح و قابل اعتمادند.

موسوی تصریح کرد: «الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ» یعنی ایشان در هر دوره‌ای، ولی و رهبر آسمانی خود را شناخته و در اطاعت از ولی خدا کوتاهی نکرده‌اند. در روایت است که حضرت عباس (ع) نافذالبصیره بود یعنی در فتنه‌ها گرفتار نمی‌شد.