حجت الاسلام غلام حسین خالقی استاد حوزه علمیه کرمان، در رابطه با مسیر حرکت امام حسین علیه‌السلام از مکه تا کربلا گفت: آنطور که در برخی نقلها بیان شده است حضرت اباعبدالله (ع) در تاریخ 18 ذی الحجه به منزل خزیمیه می‌رسند که البته این منزل، منزل ششم ایشان بوده است و قبل از آن دو منزل دیگر را طی کرده بودند.
حاجر چهارمین منزل در مسیر حرکت امام حسین (ع)
وی ادامه داد: چهارمین منزل از منازل بین راه اباعبدالله (ع) حاجر است. این منزل در وادی بطن رمه قرار دارد که گلوگاه و درهای از مناطق و ارتفاعات سرزمین نجد است. امام حسین (ع) در این مکان، در جواب نامه مسلم‌بن‌عقیل نامهای به اهل کوفه نوشتند. زیرا مسلم‌بن‌عقیل به حضرت سیدالشهدا (ع) گزارشی کتبی از احوال کوفه ارسال کرده بودند که هجده هزار نفر از اهالی کوفه با من بیعت کردهاند و صد هزار نفر آماده برای جنگ هستند. یعنی این تعداد قول آمادگی برای جنگ و قیام را به حضرت مسلم‌بن‌عقیل داده بودند.
وی افزود: امام (ع) نامهای در پاسخ نوشتند و آن را به قیص‌بن‌مسهر صیداوی تحویل دادند و به سوی حضرت مسلم و اهل کوفه فرستادند. حضرت در این نامه فرمودند: «امّا بَعْدُ، فَاِنَّ کِتابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقیل جائَنِی یُخْبِرُنِی فیهِ بِحُسْنِ رَاْیِکُمْ، وَ اجْتِماعِ مَلَئِکُمْ عَلى نَصْرِنا، وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنا، فَسَاَلْتُ اللّهَ اَنْ یُحْسِنَ لَنا الصُّنْعَ، وَ اَنْ یُثیبَکُمْ عَلى ذلِکَ اَعْظَمُ الاَجْرِ، وَ قَدْ شَخَصْتُ اِلَیْکُمْ مِنْ مَکَّهَ یَوْمَ الثُّلَثاءِ لِـثَمـان مَضَیْنَ مِنْ ذِی الْحَجَّهِ یَوْمَ التَّرْوِیَهِ، فَاِذا قَدِمَ عَلَیْکُمْ رَسُولی فَانکْشُفوا اَمْرَکُمْ وَ جِدُّوا، فَاِنِّی قادِمٌ عَلَیْکُمْ فی اَیّامِی هذِهِ اِنْ شاءَ اللّهُ». نامه در جواب حضرت مسلم است اما مخاطب آن اهل کوفه هستند. حضرت به اهل کوفه میفرمایند: اما بعد برای من نامهای از مسلم‌بن‌عقیل نوشته شد که مرا خبر میداد از اینکه شما بر یاری ما اجتماعی نمودهاید و اجتماع کردید بر تحقق حق ما. از خدا درخواست کردم صنعش را برای ما نیکو گرداند و بر آن پاداش دهد شما را بهترین پاداشها و من به سوی شما حرکت نمودم از مکه در روز سه شنبه هشتم ماه ذی الحجه، پس هر گاه فرستاده من یعنی جناب قیص‌بن‌مسهر صیداوی به شما رسید شما در امر خودتان منکشف شوید. یعنی پرده پوشی و تقیه را را کنار بگذارید و امرتان را روشن و واضح انجام دهید که من در این ایام خواهم آمد. حضرت نامه را به قیس می‌دهد و او به سوی اهل کوفه حرکت می‌کند و سرانجام به شهادت می‌رسد.
منزل پنجم، بعضی از چشمه سارها
استاد حوزه علمیه کرمان به منزل بعدی اشاره کرد و گفت: منزل پنجم امام (ع) بعض چشمه سارها بودند. حضرت از حاجر حرکت می‌کند و هیچ چشمه ساری از چشمه سارهای عرب را عبور نمی‌کردند مگر اینکه مردم به دنبال ایشان حرکت می‌کردند. حضرت سیدالشهدا (ع) حرکت خود را ادامه میدهند تا اینکه به آبی از آب‌های عرب می‌رسند که بر آن آقایی به نام عبداللّه‌بن‌مطیع عدوی تسلط داشت و این تالاب به دست ایشان بود.
وی افزود: این شخص وقتی متوجه شد امام حسین (ع) به طرف عراق در حرکت است به آقا گفت: «أُذَکِّرُکَ اللَّهَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ حُرْمَهَ الْإِسْلَامِ أَنْ تُنْتَهَکَ أَنْشُدُکَ اللَّهَ فِی حُرْمَهِ قُرَیْشٍ أَنْشُدُکَ اللَّهَ فِی حُرْمَهِ الْعَرَبِ فَوَ اللَّهِ لَئِنْ طَلَبْتَ مَا فِی أَیْدِی بَنِی أُمَیَّهَ لَیَقْتُلُنَّکَ وَ لَئِنْ قَتَلُوکَ لَا یَهَابُوا بَعْدَکَ أَحَداً أَبَداً» ای پسر رسول خدا، خدا و حرمت اسلام را یاد کن که مبادا در اینجا هتک شوی وحرمتت از بین برود. «اَنْشُدُکَ اللَّهَ» تو را قسم می‌دهم به حرمت قریش و به حرمت عرب، به خدا قسم اگر طلب کنی آنچه که در دست بنی امیه است تو را خواهند کشت و اگر تو را بکشند، بعد از تو نسبت به هیچ کس باکی نخواهند داشت. اما «فَأَبَى الْحُسَیْنُ (ع) إِلَّا أَنْ یَمْضِیَ» حضرت سیدالشهدا (ع) به راه خودشان ادامه داد.
خزیمیه، منزل ششم
حجت الاسلام خالقی به منزل ششم اشاره کرد و گفت: منزل ششم خزیمیه است. حضرت در خزیمیه یک روز و یک شب درنگ می‌کنند و در آنجا می‌مانند. زمانی که صبح فرا می‌رسد حضرت زینب سلام الله علیها به سوی امام (ع) میآیند و میفرمایند: «إنّی سمعت هاتفاً یقول» من هاتفی را شنیدم که میگفت: «ألا یـا عینُ فاحتفلی بجُهدی/ فمَن یبکی على الشهداءِ بعدی/ عـلى قـومٍ تـسوقهُمُ المنایا/ بـمقدارٍ إلـى إنجاز وعدی» هان ای چشم با تمام طاقت و قدرتی که من دارم گریه کن و چراغ محفل باش و محفلی را بسوزان و به گریه انداز، پس چه کسی بر شهدا بعد از من گریه می‌کند، کدام شهدا؟ بر قومی که مرگ آن‌ها را سوق می‌دهد، کاروان مرگ آن‌ها را می‌کشاند، تا جایی که وعده خداوند تحقق پیدا کند؛ یعنی تا وقت شهادتشان.
وی افزود: امام حسین (ع) به خواهرشان فرمودند: «یا اختاه! کل الذی قضی فهو کائن» خواهرم هر چیز که حکم شده باشد حتما رخ خواهد داد. «قضی» را به صیغه فعل مجهول می‌خوانیم. خدا قضاوت کرده و چیزی که او قضاوت کرده است و هرچیزی که قضای الهی به آن تعلق گرفته حتما رخ خواهد داد.
زرود، منزل هفتم
استاد حوزه علمیه کرمان منزل هفتم را زرود برشمرد و بیان داشت: منزل هفتم زرود است. این منزل، منزل بسیار مهمی است زیرا در این منزل زهیربن‌قین از کاروانش جدا می‌شود و به امام حسین (ع) ملحق می‌شود. طبق نقل؛ حضرت زهیر کراهت داشت از اینکه به امام حسین (ع) ملحق شود. لذا زهیر از هر جا که امام حسین (ع) چادر میزدند؛ دوری میکرد و جای دیگری مستقر میشد. اما در زرود به ناچار و به خاطر نزدیکی به چشمه ساری زهیر در نزدیکی امام حسین (ع) چادر زد.
پیوستن زهیر به کاروان امام حسین (ع)
وی ادامه داد: در تاریخ نقل شده است که در آن حالی که زهیر و جماعتشان مشغول غذا خوردن بودند ناگهان سفیر امام حسین (ع) آمد و زهیر را به سیدش اباعبدالله دعوت کرد. زهیر نمیدانست چه جوابی بدهد که همسرش او را ترغیب کرد که به سوی امام (ع) حرکت کند و کلامش را بشنود. پس زهیر به سوی امام حسین (ع) حرکت کرد و بعد از مدتی کوتاه به سوی اصحابش با نشاط تمام و در حالی که صورتش نورانی شده بود بازگشت و عرض کرد خیمه و بارش را جدا کنند و به سوی کاروان امام حسین (ع) منتقل کنند. به همسرش گفت به اهلت ملحق شو زیرا من دوست ندارم بجز خیر از من به تو برسد. سپس به کسانی که با او بودند گفت: «من احب منکم نصرت ابن رسول الله و الا آخر العهد» هر کس از شما دوست می‌دارد یاری پسر رسول خدا را چه بهتر و الا اگر حاضر به یاری پسر رسول خدا نیست این آخرین عهد من با او است.
حجت الاسلام خالقی افزود: زهیر با اهلش خداحافظی کرد. همسرش گفت: خدا برای تو خیر برگزیده، من از تو در خواست میکنم مرا در روز قیامت نزد جد امام حسین یاد کنی و مرا از شفاعت رسول خدا برخوردار و بهره‌مند گردانی.
گزارش خبر شهادت مسلم و هانی
استاد حوزه علمیه کرمان به واقعه بعدی که در منزلگاه زرود اتفاق افتاد اشاره کرد و گفت: عجب منزلی بود منزل زرود، زیرا طبق این نقل در این منزل خبری دهشتناک به امام حسین (ع) می‌رسد و در زرود حضرت خبر شهادت مسلم‌بن‌عقیل را دریافت می‌کنند. «فسترجع کثیرا» حضرت زیاد استرجاع کرد و زیاد انا لله و انا الیه راجعون گفت و از خدا برای حضرت مسلم و حضرت هانی طلب رحمت کرد. امام بر آن‌ها گریه کرد و با ایشان هاشمیان گریه کردند. بانگ زنان بلند شد تا اینکه آن موضع غرق در ناله شد.
نمایان شدن یاران واقعی امام حسین (ع)
وی افزود: پس دو نفر را از طائفه بنی‌اسد به امام گفتند: ای پسر رسول خدا تو را به خدا قسم میدهیم از همین جا برگرد زیرا شما در کوفه یاوری ندارید. اما برخی از یاران امام حسین (ع) بلند شدند و گفتند: از این مسیر منحرف نمیشویم تا اینکه انتقام خون این دو عزیز را بگیریم یا بِکِشیم آنچه را که برادرمان مسلم کشید. پس امام حسین (ع) به آنان نظر افکند و فرمود: «لا خیر فی العیش بعد هولاء» هیچ خیری در عیش بعد از این جماعت؛ یعنی مسلم و هانی نیست.
جدایی دنیاطلبان از کاروان امام (ع)
حجت الاسلام خالقی خاطر نشان کرد: شاید در تواریخ در اینکه در کدام منزل خبر شهادت مسلم به امام (ع) می‌رسد اختلافی باشد، اما به هر صورت در منزلی که خبر شهادت مسلم و هانی عروه می‌رسد امام یک نفر را مامور می‌کند که در حضور جمعیت این موضوع را اعلام کند و وقایع به همین صورت رخ می‌دهد و این موضوع یاران واقعی و یاران دروغین امام (ع) را نشان می‌دهد و در این مکان بسیاری از کسانی که به طمع دنیا با امام (ع) در چشمه سارها و تالاب‌ها همراه شده بودند از ایشان جدا میشوند.
برای مطالعه قسمت اول این مصاحبه اینجا و برای مطالعه قسمت دوم اینجا را کلیک کنید.
