به گزارش کرب‌و‌بلا، دکتر حسن احمدی، مدرس دانشگاه با اشاره به نقش حضرت زینب سلام الله علیها در نهضت حسینی گفت: اگر چه نقش اصلی آن حضرت در دوران بعد از شهادت امام حسین علیه‌السلام است ولی حضور حضرت در روز عاشورا در کنار امام حسین (ع) نیز عامل بسیار مهم در تقویت روحی اهل‌بیت امام و دیگر همراهان ایشان بود.
وی ادامه داد: ایشان در جریان عاشورا مصیبت‌های بسیار بزرگی دید و تحمل کرد و در کمتر از یک روز تعداد زیادی از برادران، برادرزادگان و عموزادگان خود را در مقابل چشمانش از دست داد که سوگ هر یک از آنان برای به زانو درآوردن هر انسان قوی و نیرومندی کافی بود. علاوه بر همه این‌ها حداقل یکی از فرزندان حضرت زینب (س) در برابر دیدگانش در کربلا به شهادت رسید و روشن است که سوگ فرزند تا چه اندازه برای مادر سخت و شکننده است.
وی با بیان این‌که پس از شهادت امام حسین (ع) رسالت خطیر و سنگین زینب کبری (س) آغاز شد، گفت: مهم‌تر از همه این‌ها برای زینب کبری (س) شهادت برادر بود، برادری که آگاهی از شهادتش در شب عاشورا زینب (س) را منقلب ساخت. عقیله بنی‌هاشم وظیفه داشت، در چنین شرایط جسمی و روحی در میان دشمن و در حال اسارت و در حالی که از هر نظر در وضعیت نامساعد و نامناسب جسمی و روحی به سر می‌برد؛ بزرگ‌ترین و عظیم‌ترین مسئولیت‌ها را انجام دهد.
احمدی تصریح کرد: تصور عظمت و بزرگی کاری که زینب (س) انجام داد، هر انسان منصف و حق‌جویی را در برابر عظمت شخصیت و بزرگی این بانوی بزرگ به تحسین و ستایش وا می‌دارد.
این مدرس دانشگاه با اشاره به ویژگی‌های زینب (س) در این انقلاب تاریخی و عظیم، وظیفه مهم ایشان در حمایت و حفاظت از امام عصر خود را یادآور شد و گفت: ایشان پس از شهادت برادر بزرگوارشان، از حجت خدا و امام وقت یعنی حضرت سجاد (ع) حمایت می‌کند و وی را از گزند دشمن حفظ می‌کند.
قیام و نهضت امام حسین (ع)، دو مرحله داشت. مرحله نخست، مرحله مبارزه، جهاد و شهادت و مرحله دوم مرحله پیام‌رسانی و بیدارگری.
احمدی ادامه داد: حمایت از امام زمان در چندین مقطع صورت گرفت؛ یکی در جریان هجوم دشمنان به خیمه‌های اهل‌بیت بعد از شهادت امام حسین (ع) بود. دیگری در دارالحکومه کوفه که عبیدالله قصد داشت امام (ع) را به قتل برساند و بار سوم در دربار یزید در شام بود که یزید قصد داشت امام را به شهادت برساند که حضرت زینب کبری (س) مانع اقدام یزید گردید.
این استاد دانشگاه ادامه داد: چنان‌چه گفته شد قیام و نهضت امام حسین (ع)، دو مرحله داشت. مرحله نخست، مرحله مبارزه، جهاد و شهادت و مرحله دوم مرحله پیام‌رسانی و بیدارگری. اگر نهضت امام حسین (ع) در همان مرحله نخست خلاصه میشد و کسی نبود که پیام نهضت را به گوش مردم آن زمان برساند، ماه‌ها زمان لازم بود تا به طور طبیعی خبر قیام امام (ع) به شهرهای اطراف برسد. شاهد این مدعی این است که پیش از ورود اهل‌بیت امام (ع) به مدینه، مردم آن شهر هنوز از رویدادهای کربلا بی‌خبر بودند.
وی افزود: در این مدت یزیدیان با آن همه امکانات تبلیغاتی که در اختیار داشتند، به راحتی می‌توانستند وقایع کربلا را در راستای منافع خود تحریف کنند و به گونه‌ای به گوش مردم برسانند که برای حکومت یزید کمترین ضرر و زیان را در برداشته باشد. در این صورت تا حد بسیار زیادی از تأثیر قیام امام حسین (ع) در جامعه آن زمان و جوامع آینده مسلمانان کاسته میشد و به طور قطع ما امروز شاهد این همه آثار و برکات برای نهضت امام حسین (ع) نبودیم.
او با بیان این‌که بنی‌امیه برای سرپوش نهادن بر جنایت خویش و انحراف افکار عمومی از شگردهای گوناگون تبلیغاتی استفاده می‌کردند، گفت: مخفی نگهداشتن جنایات خود از دید مردم، ضد دینی و ضد مردمی معرفی کردن فعالیت‌های مخالفان خود و ایجاد شایعات گوناگون در باره کیفیت وقوع حوادث، انگیزه مخالفان و... از جمله مهم‌ترین این موارد بود.
حضرت زینب (س) مؤثرترین نقش را در صیانت از انقلاب امام حسین (ع) و تحریف‌زدایی و دشمن‌شناسی داشتند.
وی با اشاره به این موضوع که یکی از مهم‌ترین اقدامات حضرت زینب (س) این بود که پیام شهیدان کربلا را به همه جا برساند و راه آن‌ها را دنبال کند، افزود: اوج رسالت و آگاهی‌بخشی حضرت زینب (س) را در خطبه‌های ایشان در کوفه و شام می‌بینیم. در خطبه کوفه، حضرت به مؤاخذه کوفیان می‌پردازد که اهل‌بیت و امام زمان را یاری نکردند و در شام، یزید را برای خودش و برای دیگران معرفی می‌کند و در مقابل با استدلال و برهان به معرفی خاندان رسالت می‌پردازد.
این استاد دانشگاه با اشاره به سومین وظیفه و مسئولیتی که حضرت زینب (س) بر عهده داشت، گفت: سومین مسئولیت حضرت این بود که طبق وصیت برادرش از خانواده‌های شهیدان و از کودکانی که پدران آن‌ها به شهادت رسیده‌اند، سرپرستی کرده و روحیه آن‌ها را در سطحی عالی نگاه دارد. حضرت زینب (س) از نظر روحی و قدرت تحمل در درجات بالا قرار داشت. او از جمله شخصیت‌های نمونه و منحصر به فردی است که مادر گیتی از آوردن امثال آن ناتوان است.
وی تاکید کرد: این مسئولیت پیام‌رسانی عاشورا به قدری خطیر و بزرگ بود، که حتی شخصیتی بسان حضرت زینب (س) نیز برای انجام آن نیازمند آمادگی قبلی بود. بر همین اساس به نظر می‌رسد زینب (س) از همان دوران کودکی تحت تربیت پیشوایان معصوم به تدریج برای انجام چنین وظیفه خطیری آماده شده بود.
این استاد دانشگاه در پایان تاکید کرد: براساس آن‌چه مطرح شد باید گفت که حضرت زینب (س) مؤثرترین نقش را در صیانت از انقلاب امام حسین (ع) و تحریف‌زدایی و دشمن‌شناسی داشتند؛ آن‌جا که مردم کوفه را خطاب قرار داده و آنان را مورد سرزنش قرار می‌دهند و به افشای ماهیت دشمن و معرفی جنایات حکومت می‌پردازند و علل قیام امام حسین (ع) را بازگو می‌کنند، هدف ایشان معرفی حق، رسوایی حکومت وقت و تفهیم جو و شرایط حاکم بر جامعه آن روز است. همان طور که از خطبه حضرت بر می‌آید زینب (س) با آن شهامت و شجاعت برخاسته از ایمان و با حالی که 40 روز اسیر و در بند یزید است با حفظ اصالت خویش و با استفاده از اسلوب عاطفه و قالب منطق و استدلال تمام تلاش خود را برای حفظ اهداف عاشورا و کربلا به کار می‌گیرد.
