امروزه زیارت ناحیه مقدسه در بین عموم مردم کمی شناخته شده‌تر از دیروز است. زیارتی که منسوب به امام زمان، حضرت بقیه‌الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف است.
گاهی دیده و شنیده می‌شود که در گوشه کنار شهر تهران (و شاید برخی شهرستان‌ها) مجالسی برای خواندن این زیارت برپا می‌شود که بعضا در روز جمعه هم واقع می‌شود. البته مصائبی که در این زیارت متذکر شده‌اند، حال و هوای خاصی را می‌طلبد و نباید سرسری و صرفا با قرائت از کنار آن‌ها گذشت، بلکه باید گریست و با دل و جان هم گریست.
این زیارت را که با سوگی سترگ و اشکی وافر توأم است، برخی از شاعران به رشته نظم کشیده‌اند که البته کاری بس دشوار است. وقتی سری به سایت کتابخانه ملی می‌زنی، چند اثر با این رویکرد می‌یابی که عبارتند از:
امام م‍ه‍دی ع‍ل‍ی‍ه‌ال‍س‍لام در ع‍زای امام حسین ع‍ل‍ی‍ه‌ال‍س‍لام [زیارت ناحیه مقدسه]: ترجمه و شعر ع‍ب‍دال‍ح‍س‍ی‍ن اش‍ع‍ری.
ن‍وای ب‍ل‍ب‍ل به م‍ات‍م گ‍ل (ره‌یاف‍ت‍ی ب‍ر زیارت ناحیه مقدسه حضرت صاحب ال‍زم‍ان (ع‍ج))؛ شاعر ژولیده نیشابوری؛ ه‍م‍راه با م‍ق‍دم‍ه م‍ح‍م‍د ب‍ح‍رال‍ع‍ل‍وم م‍ی‍ردام‍ادی.
اش‍ک ح‍م‍اس‍ه: زیارت ناحیه مقدسه و زیارت ع‍اش‍ورا به ه‍م‍راه ت‍وض‍ی‍ح اع‍لام و م‍ع‍رف‍ی اص‍ح‍اب حسین (ع)، ترجمه و تأل‍ی‍ف ح‍م‍ی‍درض‍ا ج‍دی‍دی.
خ‍ون‌‌گ‍ری‍ه زیارت ناحیه مقدسه: سراینده اح‍د ده‌ب‍زرگ‍ی؛ م‍ت‍رج‍م م‍ح‍م‍درض‍ا س‍ن‍گ‍ری.
زیارت ناحیه مقدسه با ترجمه منظوم: اثر مصطفی نظری تهرانی.
البته شعری که برای این متن انتخاب شده از هیچ یک از کتب بالا نیست و غزلی ناب و جان‌سوز است که با نگاه به ناحیه مقدسه سروده شده است.
«محمدحسین ابراهیمی» شاعر هم‌روزگارمان و متولد 1363 (و به نقلی 1364) است که تا کنون دو سه مجموعه از اشعارش را منتشر ساخته است. او سراینده شعر زیر است که خواندنش را در محرم و صفر و هر جمعه‌ای که دل‌تنگ ناحیه و صاحب آن شدید، توصیه می‌کنیم:
دوباره ناحیه می‌خوانم از زیارت‌ها
صدای گریه می‌آید میان این خطها
کسی گریسته در این خطوط، می‌دانم
که بغض کرده در آن صامت و مصوت‌ها
کسی که بیشتر از هر کسی گریسته است
سیاه‌پوش‌تر از تکیه‌ها و هیئت‌ها
کسی که بیشتر از هر کسی محرم را
نفس کشیده و بوییده است مدت‌ها
و قرن‌هاست که او روضه عمویش را
گریسته است به مانند رودها... شط‌ها
که نهر علقمه هم گریه می‌کند با او
و آب می‌شود آن مشک از خجالت‌ها
تمام ناحیه را گریه می‌کنم با او
صدای اوست که می‌آید از روایت‌ها
مگر که آن هم از جمع شاهدان بوده است
چقدر خوب خبر داد از شهادت‌ها!
و گفته است از آن اسب و یال خونینش
که زین خالی او می‌کند حکایت‌ها
به دست باد، پریشان شده است موی حرم
سپید گشته از این رنج‌ها... اسارت‌ها
چگونه شرح دهم؟ این غزل، مجالش نیست
صدای گریه می‌آید میان این خطها
برای مشاهده مجموعه اشعار ژولیده نیشابوری در سایت کرب‌وبلا اینجا و مجموعه اشعار مصطفی نظری تهرانی اینجا را کلیک کنید. همچنین می‌توانید برای مشاهده بیش از 6500 شعر عاشورایی از بیش از 1100 شاعر به بخش اشعار سایت کرب‌وبلا مراجعه کنید.
