این روز مبارک، از سال ها پیش، روز پرستار نامیده شده است ،او که با دستان نوازشگر و قلب مهربان خود، درد بیمار را تسکین می‌بخشد و به او نوید حیاتی دوباره می‌دهد.
پرستار، عجب واژه آشنایی است. کلمه‌ای که ناخودآگاه هر شنونده‌ای را به یاد آرامش پس از توفان، و به یاد شخصی می‌اندازد که در لحظات سختی، ناراحتی و ساعتی که به کمک نیاز داریم، یاری رسان ماست.
انسان‌های بی ادعایی که به معنای واقعی کلمه، خالصانه کار می‌کنند و تمام تلاش خود را معطوف می‌سازند تا بیماران، دوران نقاهت خود را به آرامی سپری کنند.
این واژه، آدمی را به یاد مفاهیم دیگری هم می‌اندازد. یاد شب بیداری و یاد مردان و زنان سپیدپوشی که لحظه‌ای لبخند از سیمایشان دور نمی‌شود.
پرستاری، از آغازین لحظات طلوع اسلام، به صورت حرفه‌ای مقدّس مطرح بوده است. تاریخ اسلام از پرستارانی چون ام سَلَمه، رَبیع، ام سَنان، لیلا غفاری و در رأس همه آن‌ها، حضرت فاطمه علیهاالسلام و حضرت زینب علیهاالسلام نام می‌بَرَد.
اینان با کمال اخلاص و حفظ حریم عفاف و نجابت، به بیمارداری و معالجه مجروحان می‌پرداختند. حضرت زینب علیهاالسلام، آن وارث معدن عاطفه و شجاعت فاطمی، مقام پرستار را در دشت نینوا چنان اعتبار بخشید که امروز، روز پرستار، به زادروز آن بانوی بزرگ، شکوه و عظمت یافته است.
پرستاری، حرفه ای انسانی و اسلامی است و جامعه و کشوری مثل ما، که سرشار از عواطف گوناگون است، و نقش عواطف در این جامعه، همواره نقش برجسته ای بوده است، باید به این حرکت عاطفی بزرگ ـ که دارای مبنای عقلانی و فکریِ راسخی هم هست ـ به چشم احترام بنگرد.
ستار اسدپور رئیس شبکه بهداشت و درمان گچساران ضمن تبریک سالروز ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار با بیان اینکه روز پرستار از جمله روزهای مهم و بزرگ در سراسر کشور بوده که به مناسبت ولادت حصرت زینب(س) نامگذاری شده است، به برگزاری جشن بزرگ روز پرستار در گچساران با حضور معاون پارلمانی وزیر بهداشت، نماینده مردم گچساران و باشت در مجلس اشاره کرد و گفت: جشن روز پرستار با حضور نماینده مردم گچساران و باشت، رئیس دانشگاه گچساران و دیگر مسئولان در سالن آزادی شرکت نفت برگزار می‌شود.
وی با بیان اینکه در این مراسم از هشت پرستار نمونه استانی و 10 پرستار نمونه گچسارانی تجلیل می‌شود، خاطرنشان کرد: در روز جشن روز پرستار، موهبتی معاون پارلمانی وزیر بهداشت به ایراد سخنانی می‌پردازد.
بدون تردید جامعه پرستاری، با مشکلات فراوان معیشتی، استخدامی و آموزشی دست و پنجه نرم می کند. توجه مردم و مسئولان به این مسائل، پرستاران را از نظر روحی، تقویت می کند تا بهتر بتوانند به شغل مقدّس خود بپردازند.
