باید دغدغه‌های نسل جدید درک شود و نسبت سوگواری حسینی با آن سنجیده شود تا شاهد مواضع عجیب‌وغریبی نباشیم که منجر به کنار گذاشتن این مناسک یا به سخره گرفتن آن یا لااقل درک نکردنش از سوی نسل جدید شود

«فاطمه نانی زاد» شاعر آئینی کشورمان معتقد است هنوز آن توجه و تمرکزی را که مسئولان باید به شعر داشته باشند، ندیده‌ایم و با شرایط مطلوب فاصله داریم.

مدیر آموزش خانه مداحان معتقد است امروزه بیشترین فراوانی در شعر فارسی متعلق به شعر آئینی است و ادبیات فارسی با این نوع شعر از انزوا بیرون آمده است.

واقعه عاشورا اتفاقی است که در دنیای بزرگسالان و در فضای خشونت عربی رخ داده و برای گفتن آن حتماً رعایت ویژگی گروه سنی لازم است. مثلاً می‌شود گوشه‌ای از عاشورا را برای یک گروه سنی بگوییم و یک گوشه دیگر را برای یک گروه سنی دیگر بیان کنیم.

خواننده نغمات و سرودهای عاشورایی با ابزار نارضایتی از اوضاع تولیدات هنری در این عرصه گفت: نبود یک نهاد متولی و متوجه که اقتضائات زمان را بشناسد و متناسب با نیاز مخاطب در این زمینه ذائقه‌سازی کند موجب شده که نگاه به این حوزه مقطعی و مناسبتی و کم اثر باشد.

پرداختن به نام زینب کبری (س) برای بزرگ کردن نام ایشان نیست، بلکه با این هدف است که قلم من از اسرار باطنی وجود این حضرات جلوه‌ای پیدا کند و دیگران را به مشاهده این جلوه‌ها دعوت کند.

از آنجا که اغلب آثار منثور در باب عاشورا تاریخ‌نگاری و مستند بر مقاتل است لذا بروز هر نوع خلاقیت از جمله متوسل شدن به صور خیال در بدو امر با واکنش های تندی مواجه می شود، در حالیکه اگر به کار بردن این امور در ادبیات عاشورایی، وهن به واقعه و ساحت امام معصوم (ع) نباشد، اتفاقاً کارگشاست.

شعر عاشورایی جزئی از ادبیات دینی و مذهبی ماست و متأسفانه به غیر از موارد انگشت‌شماری، اغلب آثار شعری ویژه کودکان با موضوع عاشورا فاقد کیفیت لازم هستند چرا که شاعر فاقد اشراف کامل به ماوقع تاریخی آن است.

وجود یک جریان غیرکارشناسی در روند تولید آثار فرهنگی و هنری با موضوع عاشورا و نگاه تک‌ساحتی به آن، ورود اهالی فن به فعالیتی خلاقانه در این حوزه را با مشکل مواجه ساخته است.