پدیده زیارت در اکثر ادیان و دین اسلام مورد توجه و اهتمام است اما در شیعه این حرکت بسیار پررنگ و به عنوان شاخص برای شناخت شیعیان شده است. این فرهنگ و شاخص در توده شیعه از چه زمانی آغاز شد و چه چیزی باعث آن شد در یادداشت زیر به آن پرداخته ایم.

از جمله اقدامات امام صادق (ع) در احیا و تبیین احکام دینی؛  تاکید ویژه بر اقامه مجدد شعائر حسینی و زنده نگه‌داشتن زیارت آن حضرت بوده است.

امام صادق (ع) در زمان حیات خویش، بارها برای سیدالشهدا (ع) مجلس عزا برپا کردند و سعی می کردند عزاداری امام حسین (ع) زا در بین شیعیان، به عنوان یکی از شعائر شیعه نهادینه کنند.

در زمینه شرافت کربلا و فضایل این سرزمین احادیث بسیاری از زبان امام صادق (ع) بیان شده است. ایشان در کلام و در صحبت های خود به تبیین این شرافت پرداخته‌اند و ابعاد مختلفی از آن را روشن ساخته‌اند.

 زیارت امام حسین (ع) از اعمالی است که در اکثر ایام سال بدان اشاره شده و فضائل زیادی برای آن برشمرده‎اند. یکی از این ایام٬ ماه مبارک رمضان است که فضیلت زیارت امام حسین (ع) در آن، علی‌الخصوص شب اول٬ نیمه و آخر ماه و همچنین شب قدر بسیار زیاد است.

مولای مهربان و بزرگوارم؛ رئیس مذهبم  سلام!

ابو العباس قریشی، از محمد بن حسین بن ابی خطاب، از محمد بن اسماعیل، صالح بن عقبه، از ابی هارون مکفوف برای ما نقل کرده است که او گفته، شما به او فرموده اید: «ای ابا هارون! آیا در مصیبت امام حسین (ع) شعری برایم می‌­خوانی؟»

سجده برای خدا، با سجده بر زمین و تربت نه تنها کوچکترین منافاتی ندارد که کاملاً سازگار است. زیرا سجده کردن بر خاک و گیاه، رمز نهایت خضوع و فروتنی در برابر خدای یگانه است. به منظور روشن تر شدن نظریه شیعه، سزاوار است به فرازی از سخنان پیشوای بزرگ خود امام صادق (ع) اشاره نماییم.

حج یکی از بزرگ‎ترین فرایض عبادی است که پاداش‌های دنیوی و اخروی فراوانی برای آن در آیات و روایات ذکر شده است. اما زیارت امام حسین (ع) در لسان معصومین (ع) برتر از حج ترسیم شده است...