پس از صلح امام حسن (ع) با معاویه برخی از شیعیان این واقعه را باور نکردند. آنان نمی‌پذیرفتند که امامشان با معاویه صلح کرده باشد. برخی از آن‌ها به نزد امام حسن (ع) رفتند و به ایشان اعتراض کردند. در ادامه به بررسی اعتراضات شیعیان به امام حسن (ع) می‌پردازیم.

در این مقاله بر آنیم که نگاه هفت مستشرق غربی را بر مراسم سوگواری امام حسین علیه السلام و در پنج موضوع مورد بررسی قرار دهیم. اهمیت دهه اول محرم، گونه های عزاداری، حضور زنان در عزاداری، وضع ظاهری عزادارن، احسان و اطعام موضوعاتی است که در این مقاله بدان می پردازیم.

کمتر بنایی را همانند حرم مطهر امام حسین (ع) می‌توان یافت که بارها تخریب و مرمت شده باشد. در نوشتار زیر به بررسی سیر تحولات بارگاه امام حسین (ع) از زمان مختار ثقفی تا عصر صفویه می‌پردازیم زیرا تراکم اصلی تغییرات بنای شریف در همین بازه است.

این مقاله قسمتی از پرونده «پر تخریب ترین بنای ماندگار تاریخ» است.

اولین حیات سیاسی شیعیان پس از شهادت پیامبر (ص) و در جریان غصب خلافت توسط سقیفه بود که در خانه حضرت علی (ع) جمع شده بودند. پس  از آن اتفاق شیعیان به دلیل کم بودن در جامعه محو شده اند اما اولین جمعیت قابل توجه تشیع در کوفه شکل گرفت که اثر گذاری در فضای سیاسی امت اسلامی داشتند.

زیاد بن ابیه یکی از جنایتکاران صدر اسلام بود. زیاد بعد از برادرى با معاویه برائت از حضرت امیرالمؤمنین (ع) و قتل شیعیان على بن ابى طالب (ع) و غارت اموال آنان را شروع کرد. او از هیچ تلاشی در جهت آزار و اذیت شیعیان کوتاهی نکرد تا آنکه که مورد لعن امام حسن (ع) و شیعیان قرار گرفت و بعضى امیرالمؤمنین (ع) را در خواب دیدند که او را نفرین کرد و آن ملعون به مرض طاعون مبتلا شد و به درکات جحیم واصل گردید.

نفس نفس زنان بر حضرت (ع) وارد شد. پهنای صورتش از قطرات اشکش خیس شده بود. از حال آشفته و نفس نفس زدنش معلوم بود که تمام راه را دویده تا خود را به امام (ع) برساند. امام (ع) با نگاهی سرشار از مهربانی علت گریه کردنش را پرسیدند.