این یادداشت ادبی ـ ولایی بر آن است تا به قصیده‌ای از جلال‌الدین همایی بپردازد که برای تاریخ ساخت ضریح منوّر حضرت ابوالفضل العبّاس (علیه‌السّلام) سروده شده است. این که ضریح مذکور توسّط چه کسانی و در چه سالی و در کجا ساخته شده و چند بیت از این شعر بر آن نقش داشته، سؤالاتی است که پاسخش در توضیحی که در ذیل قصیده در پاورقی دیوان آمده است، دیده می‌شود.

اهل بیت (ع) همواره اسوه عبادت و تقوی در زمانه خویش بودند. از میان ائمه (ع)، عبادت امام سجاد (ع) بیش از سایرین نمود داشته است و دوست و دشمن به کثرت عبادت ایشان اعتراف کرده اند. ایشان اکثر زمان عمر خویش را صرف دعا و عبادت می‌کردند. از این رو ادعیه زیادی از ایشان بدست ما رسیده است.

لعنت بر ابوموسی اشعری و عمروعاص

نام این دو که برده می‌شود تمام نیرنگ‌ها برایمان تداعی می‌شود

با توجه به آنکه بیان و توضیح هر چیزی در قرآن کریم آمده است؛  بیان عزاداری و سوگواری در کجای آیات قرآن آمده است و آیات مرتبط با آن چیست؟

وقتی شمر قصد داشت صبح عاشورا از پشت به خیام حمله کند به خندقی برخورد که مانع ادامه کارش شد.در این هنگام یکی از اصحاب امام اجازه گرفت تا شمر را با تیری از پا درآورد. حضرت با خواندن آیه‌ای از قرآن وی را از این کار نهی کرد.

ائمه اطهار (ع)، مبین و معلم قرآن اند که برای فهم آن باید به آنها مراجعه کنیم. از طرفی در قرآن نیز، آیاتی آمده است که تاویل آن، ائمه اطهار می باشد و اشاره به زندگانی آنهاست.

همچنین آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که اشاره به زندگانی امام حسین (ع) از ولادت تا شهادت ایشان دارد.

امام حسین (ع) تاویل بسیاری از آیات قرآن کریم است. البته گاهی معنای ظاهری بعضی آیات، اشاره ای به آن حضرت ندارند؛ اما ائمه اطهار که مفسرین اصلی قرآن اند، این تاویل های درونی و اصلی قرآن را برای ما بیان کرده اند.

سه گروه در زیارت وارث نفرین شده بودند: قاتلان، تأیید کنندگان و خشنود شوندگان.
متن زیارت چنین است:
«لعن الله ُأمهً قتلتْکم، و لعن اللّهُ أمهً ظلمتکم، و لعن الله أمهً سمعتْ بذلک فرضیتْ به؛خدا لعنت کند امتی را که شما را به قتل رساند، شما را مورد ظلم و ستم قرار داد و تایید کنندگان و امتی را که بدان راضى شد.»

سنت تعمیم، سنتى عام و فراگیر است و دنیا و آخرت و خیر و شر را در برمى‌‏گیرد؛ چنان‌که موارد و مصداق‌ها و راه و روش‌هاى سنت تعمیم در زندگانى مردم بسیار است. در ادامه، برخى روش‌ها و موارد این سنت الهى را در زندگانى مردم با بهره‏‌گیرى از نصوص اسلامى (کتاب و سنت) برمى‏‌شماریم.

سنت تعمیم بدین معنا است که اگر آدمى خشنود از کردار گروهى باشد، در عملشان شریک خواهد بود و به کسانى ملحق مى‌‏شود که دوستدارشان است؛ چنان‌که خشم و نارضایتى، انسان را از کسانى که دوست ندارد و از عملشان ناراضى است، جدا مى‌کند. قرآن کریم و روایات معصومین (ع) نیز بر آن دلالت مى‏‌کنند؛ لذا علت تعمیم، خشنودى یا ناخشنودى به خاطر حبّ و بغض است. در این راستا، با توجه به مفهومی که قرآن از کلمه امت ارائه مى‌‏دهد...