در شام نوری می‌درخشد!

پروانه‌ کوچکی هم در خرابه‌های شام دلتنگِ نور می‌شود! 

نکته مهم در باب پذیرش یا عدم پذیرش پدیده‌های تاریخ این است که نمی‌توان با قطع و یقین اظهار نمود که اکثر مخالفان وجود حضرت رقیه (س) در کربلا، از روی عناد یا مشکل عقیدتی، به ابراز آن پرداخته‌اند.

در این مقاله نظر برخی مراجع عظام آقایان تبریزی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، مظاهری، علوی گرگانی، روحانی، مبشرکاشانی، سیستانی، صافی گلپایگانی، شاهرودی و شیرازی در مورد اصل وجود حضرت رقیه (س) در تاریخ گردآوری شده است.

کم‌کم راه می‌افتند مجلس یزید از قبل برای ورود کاروان آماده شده است. فریاد جارچی‌ها همه جای شهر را پر کرده است. شهر را آذین بسته‌اند و همه در میدان منتهی به دروازه جمع شده‌اند.

من تمام قوانین را موبه‌مو اجرا کردم. عمه از همه‌چیز گفته بود الا حکایت تشت طلا.حکایت عجیبی که مرا هم در جرگه‌ یاران حسین قرار داد. اما من نه پای تشت طلا که پشت خیمه هنگامی که اصغر را دفن کردی؛ نه پای تشت طلا که وقتی اکبر به میدان رفت؛ نه پای تشت طلا که با عمو در علقمه و با تو در قتلگاه خدا را ملاقات کردم. پس چه ترسی از خرابه ...

بابا سلام، سلام سلامتی می‌آورد.

 آری، بدنت که اینجا نیست اما بابا سرت سلامت باشد.

مصیبت‌های وارد شده بر دختر خردسال امام حسین (ع) که در خرابه شام، از شدت سوز و گداز در فراق پدر، جان به جان آفرین تسلیم نمود. شرح سرگذشت حضرت رقیه (س) را در ادامه این مطلب مطالعه کنید.

وجود حضرت رقیه (ع) دختر خردسال امام حسین (ع) در کربلا یکی از مواردی است که بر سر آن اختلاف‌نظر وجود دارد. برخی معتقدند رقیه بنت الحسین (ع) در کربلا حضور نداشته، یا وجودش قابل اثبات نیست. در این مقاله سعی شده گزارش‌های تاریخی در این مورد بررسی شود.

 و در سالروز میلادش دل خود را به دست‌های کوچکی گره می‌زنیم -که در عین خردسالی اما زود بزرگ شد و این رسم این خاندان است- باشد تا برایمان دعا کند که ما نیز از ایشان بیاموزیم زیستن و مردن به محبت امامان را ...

دختر برادرم؛ عزیز دلم گریه نکن. بیا، بیا سر بر زانوی من بگذار می‌خواهم برایت از گذشته‌ها بگویم، از خاطرات کودکی‌ام با بابایت حسین.‌ یادش به خیر، تا پیامبر بود حال ما هم خوب بود، همین که او رفت همه چیز عوض شد.