ماه رجب شرافت زیادی دارد و در فضیلت آن روایات بسیاری وارد شده است. کسى که یک روز از این ماه را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ می‌گردد و غضب الهى از او دور می‌گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته می شود. از جمله اعمال با فضیلت این ماه زیارت مخصوص امام حسین (ع) در اولین روز آن است.

انسان شجاع نیز در اموری که ورای قوای بشری نیست، احساس ترس می‌کند ولی به وجه شایسته و مناسب، بدان گونه که عقل حکم می‌کند، با آن امور مقابله می‌کند؛ زیرا در همین مورد شجاعت، غایت فضیلت است.

کربلا پایگاه قلب‌هایی است که از محبت امام حسین (ع) لبریز و از بغض و کینه دشمن سرشارند.

خاستگاه محبت و خشم آن‌ها نیز معرفت آن‌هاست. امام را خوب می‌شناسند و به او عشق می‌ورزند و یزید و عبیدالله و عمر سعد و پیوستگان آن‌ها را نیز می‌شناسند و نفرت و بغض خویش را نسبت به راه و تفکر و باورهای آنان ابراز می‌دارند.

انسان فطرتاً خوبی‌ها‌، زیبایی‌ها و فضیلت‌ها را دوست دارد و در پی کسب آن‌ها است. هم‌چنین ضمن بیزاری از زشتی‌ها و کژی‌ها و رذیلت‌ها، آن‌ها را از خود دفع و دور می‌کند. بر اساس این گرایش فطری است که حب و بغض در انسان شکل می‌گیرد. ازآنجا که در نظر یک انسان موحد و دین‌دار، زیباترین و برترین موجود که مبدأ همه خیرات و فضایل است، خداوند بی‌همتا است، بالاترین درجه محبت نسبت به او و سپس آنچه که مورد رضایت او است تعلق می‌گیرد.

فداکارى بی‌مانند، استقامت، حق‌پرستی، توکل، قدرت اراده، چشم‌پوشی از مظاهر و جلوه‌های فریبنده دنیا و قطع علائق در واقعه جان‌سوز کربلا، به‌قدری از وجود حسین تجلى کرده و دل‌ها را مجذوب او نموده که به عظمت‌های دیگر آن حضرت کمتر توجه می‌شود. مثل‌ اینکه افکار جامعه و عقول بشر کسى را که در راه یارى حق، فداکارى و از خود گذشتگی نشان دهد، مالک تمام عظمت‌ها و فضایل می‌دانند و هرچه درجه فداکارى عالی‌تر و خالص‌تر باشد، عظمت شخصیت او در دل‌ها بیشتر می‌شود.

حج یکی از بزرگ‎ترین فرایض عبادی است که پاداش‌های دنیوی و اخروی فراوانی برای آن در آیات و روایات ذکر شده است. اما زیارت امام حسین (ع) در لسان معصومین (ع) برتر از حج ترسیم شده است...