در میراث ماثور امامیه، صحیفه سجادیه گنجی گران‌بها و مجموعه‌ای از بسته‌‌های فرهنگی شیعه است که هر یک آکنده از آرایه‌های بیانی و بدیع بوده و سوای از جنبه معرفتی، از برای فقر فرهنگی امروزمان، بس تحول ساز خواهد بود. توحید سرسلسله معارف صحیفه و شاهکار اندیشه عصمت است. موضوع توحید در نگاه بیشتر و دقیق‌تر ما بیش و پیش از هر چیز تداعی‌گر «آموزه‌های نظری توحیدی» است درحالی‌که تحقیق سنجش‌گرانِ در صحیفه، حکایت از آن دارد که حقیقت چیز دیگری است. نگارنده با تحلیل دعای اول، سیزدهم و بیست و هشتم صحیفه، از یک‌سو و مقایسه با برخی آموزه‌های معقول و منقول از سوی دیگر، تلاش نموده است تا به درک هر چه بیشتر مفهوم توحید در زندگی نائل‌آمده و الگویی کاربردی در تقویت ایمان و معرفت به خداوند ارائه نماید.