روزه روز عاشورا همواره در میان عالمان اهل سنت و عالمان اهل شیعه معرکه آرا بوده است. سبب این اختلاف، وجود دو دسته روایات موجود در کتب روایی شیعه درباره آن است و نوشتار موجود در تلاش برای بررسی سندی در محتوای احادیث، به روش توصیفی تحلیلی ـ انتقادی به منظور آشنایی با این دو دسته روایات است.

یافته‌های پژوهش حاضر این است که روزه عاشورا قبل از تشریع روزه ماه رمضان بوده و پس از آن رها شده است و البته آنچه که از مجموع روایات استنتاج می‌شود اینکه مجوز صوم در این روز، قوی‌تر بیان شده است.