بی‌گمان، شخصیت زهرایی زینب کبری نیز یکی از ثمرات و برکات دعای ارزشمند پیامبر ـ‌صـ است.

«عصمه الصغری» لقبی است که زینب ـ‌سـ بر اساس شایستگی‌هایش به آن مفتخر گردیده است.

در برابر سپاه عمر سعد قرآنی باز کرد وفرمود: ای مردم! میان ما و شما قرآن کتاب خدا و قانون جدم رسول خدا (ص) حکم باشد. سپس از آن‌ها گواهی خواست.

پای‌ها پرآبله و زخم‌ها سوزان، جگرها سوزان، دیده‌ها سوزان و قلب امامی جوان ، وارث داغی سوزان است. زمین و زمان مرثیه‌خوان داغی بزرگ گشته و چشم روزگار به خون نشسته...

اگر گفتارم را باور ندارید، اینک هنوز برخى از صحابه رسول خدا (ص) در قید حیات هستند، می‌توانید از آن‌ها بپرسید، از جابر بن عبدلله انصارى، ابو سعید خدرى، سهل بن سعد ساعدى، زید بن ارقم، انس بن مالک از اینان بپرسید این‌ها همه سخنان پیغمبر را درباره من و برادرم از رسول خدا (ص) شنیده‌اند...

 در میان خیمه نشسته بودم و در دریای غم فرورفته بودم که ناگاه از پشت خیمه صدای گریه و ناله به گوشم رسید، گریه خود را فروبردم که اهل حرم مطلع نشوند و با خاطر افسرده از خیمه بیرون آمدم، دلم گواهی خیر نمی‌داد، دنبال آن ناله رفتم و از اضطراب پای به دامنم می‌پیچید

آیا برای بشر ممکن است؛ که بعد از شهادت برادران و فرزندان و یاران بسیار، خود را تنها و بی‌کس و مظلوم ببیند، دشمنان اطراف او را احاطه کرده، زمین بر او تنگ شده، زنان و کودکان گرسنه و تشنه در کنارش، یکی ناخوش، دیگری بی‌هوش، برخی در حال جان دادن و خود در آستانۀ شهادت، بیتابی نکرده و به آن‌ها سفارش می‌کند: آمادۀ اسیری باشید، شکیبایی کنید، صحیه و جزع ننمایید؟

قصه که به سر می‌رسد و سخن که از تو به میان می‌آید نمی‌تواند لحظه‌ای آرام بگیرد. راستش برای من هم سخت است که از شما بگویم هر بار که «لاحول‌و‌لا‌قوه‌الا‌بالله» می‌گفتید کمی دل‌هایمان آرام می‌شد به این‌که هنوز هستید.  فردا روزی است که بدون تو آغاز می‌‌شود و چقدر سخت است که این روزهای بدون تو را پشت سر بگذاریم

در روایات ما، ارزش زیادی برای عزاداری و گریه برای امام حسین (ع) قائل شد است. در این راستا احادیثی نیز در مورد ثواب اشک ریختن برای امام حسین (ع) وارد شده است که در زیر به 4 مورد آن اشاره می‌شود.

شیعیان همواره در عزای امام حسین (ع) گریسته اند و مجالس مختلف عزاداری را برای آن امام بزرگوار، برگزار کرده اند.

در این مقاله به واکاوی اهداف و انگیزه های شیعیان برای برپایی عزای امام حسین (ع) پرداخته شده است.

به در خانه که رسیدند پسرش از ماشین پیاده شد و در را برای پدر باز کرد و دست دراز کرد تا کمک کند و تمام‌قد مقابل پدر ایستاده بود. به قد و بالای پسرش که نگاه‌می‌کرد دلش ضعف‌می‌رفت و همیشه این را پشت لبخندش پنهان‌می‌کرد...