شهادت امام حسین (ع) در کربلا، امری واضح برای بسیاری از یاران و اصحاب امام حسین (ع) بود و آنقدر رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین (ع) آن را در بین مردم بیان کرده بودند که بسیاری از مردم مکان و نحوه شهادت آن حضرت را می‌دانستند. از این رو از زمان خروج امام (ع) از مدینه تا رسیدن به کوفه، بسیاری از یاران آن حضرت نزد ایشان آمدند و ایشان را از حرکت به سمت کوفه برحذر داشتند. همچنین امام حسین (ع) در جواب بسیاری از آن‌ها، برخی از دلایل حرکت خود به سمت کربلا و شهادت را اعلام می‌کردند.

زمانی که امام حسین (ع) قصد خروج از مدینه و رفتن به سمت کوفه را داشت، محمدبن‌حنفیه نزد امام آمد و از وی درخواست کرد امام مسیر حرکت خود را تغییر دهد و به سمت کوفه نرود. ولی امام (ع) با اشاره به آگاهی خود از سرنوشت خویش، دلیل حرکت خود را بیان کردند.

مسئله علم امام در حرکت امام حسین (ع)، یکی از مسائل اختلافی بین علمای شیعه از زمان غیبت کبرا تا کنون بوده است. مسئله‌ای که نظرها و آرا متفاوتی در مورد آن گفته شده و هنوز هم ادامه دارد. در این یادداشت، نظر چند عالم بزرگ شیعه را که نظریه شان را در کتاب‌هایشان بیان کرده اند، نقل می‌کنیم.