عاشورا و کربلا واقعیاتی تاریخی هستند که پیش‌روی خواننده قرار دارند و علتی ورای خواننده وجود ندارد که ما یک خوانش از آن داشته باشیم؛ اما در واقع میان حقیقت و خوانش‌های کربلایی چه نسبتی وجود دارد؟ به نظر می‌رسد دست‌کم دو نوع خوانش سیاسی و حماسی از عاشورا در تقابل با یکدیگر باشند.