بین‌الحرمین، به صحن یا میدان میان حرم امام حسین و حضرت ابوالفضل (ع) گفته می‌شود. در چند دهۀ اخیر، این اصطلاح در ادبیات عاشورایی بسیار گفته می‌شود. سوای حرمین، خود بین‌الحرمین هم تقدس و جایگاهی در میان دوستداران اهل‌بیت (ع) یافته است. در اشعار و نوحه‌خوانی مداحان، واژۀ بین‌الحرمین به‌وفور دیده و شنیده می‌شود؛ اما این اصطلاح، اصطلاحی نو است و تا چند دهۀ پیش گفته نمی‌شد.

این نوشتار سعی دارد با بررسی زندگانی حضرت عباس (ع) و نگاهی به فعالیت‌های دوران نوجوانی و شرکت وی در جنگ‌ها، چهره روشن‌تری از ابعاد حماسی شخصیت آن حضرت را به تصویر کشد.

بی‌تردید در بین شیعیان، موضوع حادثه عاشورا بیشترین عناوین تحقیقی و پژوهشی را در قالب‌های مختلف و سطوح گوناگون به خود اختصاص داده است. اما این بدان معنا نیست که دیگر نقطه مبهمی در این راستا نزد اندیشه عمومی جامعه شیعه وجود ندارد، بلکه زوایای بسیاری از این واقعه و شخصیت‌های آن، همچنان در هاله ابهام است. از جمله این موارد: سن، نام همسر و فرزندان شخصیت‌های برجسته این حادثه سترگ چون حضرت عباس (ع) است. این نوشتار با مجال اندکی که دارد، بر آن است تا نگاهی کوتاه به این موضوع بیندازد.