در روز پنجشنبه سال 148 ه‍ ق امام رضا (ع) در مدینه طیبه به دنیا آمد. پدر آن حضرت موسى بن جعفر (ع) و مادرشان ام البنین نجمه (س) است. نام مبارکشان على است و کنیه آن حضرت ابوالحسن است و کنیه خاصشان ابوعلى است.

انجیل کتاب حضرت عیسی (ع) است که در طی زمان، متن آن تحریف شده و بسیاری از مطالب در آن تغییر کرده است. طبق روایات شیعه، حضرت عیسی بارها بشارت آمدن رسول خدا (ع) را داده بود. ولی امروزه اثری از آمدن رسول خدا (ص) در انجیل نمی‌بینیم.

همچنین طبق روایات، متوجه می‌شویم مطالبی راجع به شهادت امام حسین (ع) در انجیل وجود داشته که پس از تحریف حذف شده است.

در سال 201 ه ق بعد از آنکه امام رضا (ع) به اجبار مأمون ولایتهدی او را پذیرفت، به دستور مأمون سکه‌هایی به نام امام رضا (ع) در سرزمین‌های اسلامی ضرب شد. روی سکه‌های ضرب شده عبارت «امیرالرضا ولیعهد المسلمین علی بن موسی بن علی بن ابیطالب» درج شده است.

مأمون عباسی ملعون برای آنکه پایه‌های لرزان حکومت خویش را محکم کند به فکر واگذاری ولایتهدی خود به امام رضا (ع) افتاد؛ امام رضا (ع) که از نیات مأمون باخبر بود از پذیرش درخواست او سر باز زد اما بعد بنابر شرایطی ناچار به قبول کردن ولایتهدی شد. سرانجام پس از پذیرش ولایتهدی امام رضا (ع) مردم در چنین روزی با ایشان بیعت کردند.

یکی از جنبه‌های عظمت عاشورا همراهی اهل بیت امام حسین (ع) در کربلا است. در میان اهل بیت امام حسین (ع) می‌توان نام و نشانی از دو همسر ایشان یافت البته در مورد همسران ایشان بین مورخان اختلاف است چراکه بعضی از منابع دسته اول حضور برخی از همسران را تأیید نمی‌کند.

گزارشی وجود دارد که سر امام حسین (ع) هنگام ورود اهل‌بیت به کوفه، بر سر نیزه آیه‌ای از قرآن را تلاوت فرمود. اما در مجلس یزید چنین گزارشی نداریم.

در این روز کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه (ع) به قم تشریف فرما شدند. پدر بزرگوارشان امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر(ع) است. حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) از یک مادرند. آن حضرت با قدوم مبارک خود این شهر را متبرک گردانیدند. در همان مکان تشریف داشتند و زن‌های قم مخصوصاً علویات به خدمت آن حضرت می‌رسیدند و از وجود آن حضرت استفاده می‌کردند.