امام حسین علیه السلام به همراه جمع بزرگی از بنی هاشم در مدینه زندگی می کردند تا اینکه حوادث ماه رجب سال 60 هجری، حضرت را وادار به کوچ از مدینه کرد. ترک شهر و دیار، آغاز حرکت و جنبش انقلابی بود که در نهایت در عاشورای همان سال به ثمر نشست. از این رو در این مقاله به بررسی علل خروج اباعبدالله(ع) از مدینه می پردازیم.

امام حسین (ع) راهی جز خارج شدن از مدینه نداشت و با تهدید به ترور رو به رو بودند بنابراین شبانه از مدینه به سمت مکه خارج شدند.

پس از مرگ معاویه یزید برای مشروعیت دادن به خلافت خود به والی‌های خود دستور داد که از مردم باز بیعت بگیرند. او تاکید داشت که از امام حسین (ع) بیعت گرفته شود  ویا کشته شود اما سیدالشهدا با یزید بیعت نکرد و از مدینه خارج شد زیرا که قصد جان ایشان راداشتند.

امام حسین (ع) توسط ولید حاکم مدینه احضار شدند و نامه یزید به ایشان تسلیم شد. یزید دستور داده بود که امام حسین (ع) را رها نکند تا از او بیعت بگیرد امام حسین از ولید فرصت خواست و دوشب پس از آن امام حسین (ع) به سوی مکه حرکت کردند و...

امام حسین پس از آنکه توسط والی مدینه  تهدید شد. با شهر مدینه وداع کردند و آماده خروج از مدینه شدند.