در تاریخ بشریت به طور عام و تاریخ اسلام به طور خاص وقایع مختلفی روی داده است و در‌ آینده هم وقایع جدیدی اتفاق خواهد افتاد. برخی وقایع کوچک‌تر و برخی بزرگ‌تر هستند؛ اما در واقع میزان عظمت یک واقعه را چه چیزهایی تعیین می‌کند؟ در نوشتار حاضر به بررسی میزان عظمت واقعۀ عاشورا می‌پردازیم که ببینیم چه چیزهایی‌‌ این واقعه را به یک رخداد عظیم تبدیل کرد.

قرآن کریم، رسول خدا (ص) را رحمت للعالمین می‌نامد و او را اسوه‌ای برای مردم معرفی می‌کند. رسول خدا (ص)، علاوه بر رحمت و ابراز محبت به عالمیان، خط مشی خود را با دشمنان دین مشخص می‌کردند و بیزاری خود را از راه آنان ابراز می‌نمودند. چنان‌که در طول حیات خویش، افراد مختلفی را به جهت رفتارشان لعنت کردند.

این مقاله، مرتبط با پرونده «دورماندگان از رحمت خداوند؛ پرونده بررسی لعن در مکتب شیعه» است.

انسان در زندگی اجتماعیِ خود، برای رسیدن به آرمان‌ها و اهداف خود، همواره گواه صحنۀ درگیری بین دو نیروی حقّ و باطل است. آغاز آن درگیری فرزندان بی‌واسطۀ حضرت آدم (هابیل و قابیل) است و اوج آن، قیام سراسر افتخار امام حسین (ع) و یارانش در عاشورا و فرجام آن در قیام جهانی منجی عالم بشریّت در آخرالزمان.

امام حسین (ع) پیش از خروج از مدینه، دو مرتبه به زیارت قبر جدشان رسول خدا (ص) رفتند و به نماز و دعا پرداختند. در یکی از آنها به خوابی رفتند و در عالم خواب رسول خدا (ص) را دیدند.

انسان فطرتاً خوبی‌ها‌، زیبایی‌ها و فضیلت‌ها را دوست دارد و در پی کسب آن‌ها است. هم‌چنین ضمن بیزاری از زشتی‌ها و کژی‌ها و رذیلت‌ها، آن‌ها را از خود دفع و دور می‌کند. بر اساس این گرایش فطری است که حب و بغض در انسان شکل می‌گیرد. ازآنجا که در نظر یک انسان موحد و دین‌دار، زیباترین و برترین موجود که مبدأ همه خیرات و فضایل است، خداوند بی‌همتا است، بالاترین درجه محبت نسبت به او و سپس آنچه که مورد رضایت او است تعلق می‌گیرد.

بعد از واقعهٔ عاشورا عمر سعد لعنت الله علیه اهل حرم امام حسین (ع)  وبازماندگان از آن واقعه را برای تسلیم کردن به عبید الله بن زیاد لعنت الله علیه به شهر کوفه آورد اما چگونه آن ملعون اسرایی را که عزیزان پیامبر بودند بدان شهر شوم آورد.....