ای کاش دست اندرکاران کشوری و نیز عالمان دین، با درک موقعیت، اجتماعات عزاداری را به طور کلی ممنوع می کردند.

گویا نمی‌دانند که در این عصر و زمان، مهم کیفیت و محتوای شعائر حسینی است، نه کمیت و ازدیاد برنامه‌های بی‌محتوا!

نقش هنر نمایشی تعزیه که بیان مفهومی از تاریخ، اندیشه و فرهنگ اسلامی و شیعی است و تحت تأثیر فرهنگ و تمدن و گفتمان ایرانی شکل گرفته، به عنوان رسانه‌ای شیعی در تحولات اجتماعی این دوره قابل بحث و بررسی است. در این مقاله برآنیم تا با بررسی مدارک و اسناد تاریخی موجود، آنچه که از برگزاری مراسم تعزیه‌خوانی و عزاداری به عنوان بخشی از فرهنگ و آموزه‌ تشیع، در شکل‌گیری و جریان نهضت مشروطیت نقش داشته است را یافته و عرضه نماییم. باشد که مورد توجه قرار گیرد.

شرح مصائب امام حسین (ع) یکى از پر تألیف‌ترین موضوع‌هاى تاریخى است که در هیچ موضوعِ تاریخى به این اندازه کارنوشتارى انجام نگرفته است؛ چرا که در هیچ موضوعى، آن قدر تقاضا وجود نداشته است. افزون بر انگیزه‌هاى دینى، زنده بودن واقعه عاشورا در یادها و خاطره‌ها را نیز می‌توان از مهم‌ترین انگیزه‌ها جهت کارهاى نوشتارى و تحقیق‌ها و تألیف‌ها در این باره برشمرد. با روى کار آمدن سلسله شیعى آل بویه این موضوع گسترش بیشترى یافت و به صورت آشکار در کوچه و بازار برگزار شد و طى قرن‌هاى متمادى تبدیل به رمز و شعار تشیع شد.

ه مدد معماری هوشمندانه و شجاعت امام سجاد (ع)، یاد و خاطره شهدای‌ کربلا زنده ماند. از این رو سؤال این پژوهـش آن اسـت که راهبردهای امام سجاد (ع) در زنده نگه داشتن و ترویج فرهنگ عاشورا و شهیدان دشت کربلا چه بود؟نتایج حاصل از پژوهش آن است کـه با توجه به شرایط زمانی امام و قتل و سرکوبِ شیعیان توسط خلفای اموی و کارگزارانِ ایشان، ‌امام سجاد (ع) از حربه‌ سیاسی‌ (مبارزه منفی) و فرهنگی بهره برده و موفق شد فرهنگ عاشورا را زنده نگه دارد و به نـسل‌های بعد انتقال دهد.

این‌ نوشتار‌، با رویکرد دانستن چیستی عزاداری به سیره «علمی» و «عملی» معصومین (ع) می‌پردازد؛ بدین معنا که به صورت خلاصه و علمی به واژه‌شناسی کلمات «مأتم»، «ألمَنَاحَه»، «عَزَا»، «ألجَزَع» و ««عَوِیل» می‌پردازد و سپس با اشاره به‌ «سیره عملی» اهل بیت (ع) وظیفه پیروان آن حضرت را بیان می‌کند. در پژوهش حاضر مشخص می‌شود، عزاداری کاملاً وجه علمی، دینی، مذهبی و عقلانی داشته و موجب حفظ دین و ولایت الهی است.

نقش عاشورا و پس از ان، عزاداری‌های عصر ائمه (ع) در سقوط امویان و پیروزی عباسیان از جهات گوناگون قابل ارزیابی است. از جمله ورود آگاهانه اسرای اهل‌بیت (ع) به شام، باعث دگرگونی‌های اساسی در افکار و اندیشه‌های مردم گردید که بر ناظران سیاسی پوشیده نیست.

 اگر زمانی که نام حضرت امام حسین (ع) را می‌برند اشک در چشم جمع شود، این نشانه ایمان است. دل باید با شنیدن نام امام حسین (ع) بشکند.

در این مطلب، استفتائات مراجع تقلید در مورد برهنه شدن در محالس عزاداری، چنانچه در سایتشان آورده باشند، جمع آوری شده است.

در این مطلب، استفتائات مراجع تقلید در مورد هروله کردن در مراسمات اهل بیت، چنان‌چه در سایتشان آورده باشند، جمع‌آوری شده است.