هر چه از عهد پیامبر بیشتر می‌گذشت، انحرافات اوج می‌گرفت و ظهور بیشترى می‌یافت در زمان عثمان این انحرافات بسیار زیاد و علنى شد، بدعت‌ها و جسارت‌ها و انحرافات او از دستورات الهى بیش از آن است که در یک کتاب ذکر شود، دوران عثمان، دوران عزت مخالفین پیامبر و ذلت صحابى بزرگ حضرت است.

سرانجام آن انحراف عظیم و تزلزل بزرگ بعد از رحلت نبى اکرم ایجاد شد، یعنى با اینکه کمتر از سه ماه و نیم از جریان غدیر خم و نصب حضرت امیر(ع) در مقابل ده‌ها هزار نفر نمی‌گذشت و بااینکه همگى با حضرتش بیعت کرده بودند، اما گویا هیچ جریانى رخ نداده است و در زمانى که هنوز جسد مطهر نبى مکرم روى زمین بود، آن‌ها مشغول یکسره کردن مسأله حکومت شدند.

آنچه ما در این نوشتار بر آنیم که به‌وضوح روشن سازیم، بیان عمق فاجعه و خطر بزرگى بود که می‌رفت اسلام و زحمات پیامبر اکرم و شهدا و فداکاری‌های اهل‌بیت عصمت و طهارت را از بین ببرد. 

 علامه محمد تقی جعفری در این مجموعه مقالات به بررسی آگاهی امام حسین (ع) از شهادت خونین خود در قیام بزرگ عاشورا می‌پردازد.

 علامه محمد تقی جعفری مقاله زیر به بیان عوامل مهم شناخت و داوری صحیح حوادث بزرگ تاریخی که موجب شکل گیری ارزش ها شده پرداخته است.

انسان فطرتاً خوبی‌ها‌، زیبایی‌ها و فضیلت‌ها را دوست دارد و در پی کسب آن‌ها است. هم‌چنین ضمن بیزاری از زشتی‌ها و کژی‌ها و رذیلت‌ها، آن‌ها را از خود دفع و دور می‌کند. بر اساس این گرایش فطری است که حب و بغض در انسان شکل می‌گیرد. ازآنجا که در نظر یک انسان موحد و دین‌دار، زیباترین و برترین موجود که مبدأ همه خیرات و فضایل است، خداوند بی‌همتا است، بالاترین درجه محبت نسبت به او و سپس آنچه که مورد رضایت او است تعلق می‌گیرد.