عبید الله بن زیاد که مسلم بن عمرو باهلی فرستاده یزید و شریک بن اعور حارثی با وی همراه بودند، رهسپار کوفه شد. گویند همراهان او که تعداد آن‌ها به پانصد می رسید، اندکی توقف کردند و دیرتر به راه افتادند. آن‌ها چنین می‌پنداشتند که ابن زیاد منتظر آنان گشته و امام حسین ـ‌ع ـ زودتر از وی به کوفه خواهد رسید. اما او بدون اعتنا به آن‌ها خود حرکت کرد. همین که به نزدیکی شهر رسید، اندکی درنگ کرد تا هوا تاریک شود.

مسلم بن عقیل (ع)، یکى از درخشان ترین چهره‌های نهضت حسینى بود که براى ارزیابى زمینه قیام، به وسیله امام حسین (ع) به کوفه اعزام شد. کنیه مسلم، ابو داوود و لقبش، محدث بوده است. وى به پیامبر خدا (ص) شباهت داشت و شجاع‎ترین فرزند عقیل بن ابی‌طالب، شمرده می‌شد.

این‌جا، بیعت که هیچ، دعوتشان را هم فراموش کرده‌اند ... 

خاندان باشرافت «بنی‌هاشم»، چهره‌های تابناک و شخصیت‌های ارزشمندی را به عنوان «الگو و اسوه» به جامعه بشری تقدیم کرده است. «مسلم بن عقیل»، یکی از این الگوهای حماسه، ایثار و دین‌داری است که در این شماره با جلوه‌هایی از عظمت روح، ادب و فداکاری او آشنا می‌شویم.

در کتب زیارت جهت زیارت جناب مسلم  چنین نقل شده:  هنگامى که از اعمال مسجد کوفه فارغ شدى به سوى قبر مسلم بن عقیل (ع) سفیر مخصوص امام حسین (ع) و نخستین شهید از خیل شهیدان کربلا که در کنار مسجد نزد آن قبر شریف مى گویى: 

امام حسین (ع) پس از آنکه آخرین فرستاده های کوفیان آخرین نامه ها را به دست امام رساندند؛ ایشان همه را جمع کرده و پاسخ نامه های کوفیان را دادند.