یکی از ویژگی‌های مهم عاشورا، حضور جدی زنان و مشارکت عینی و عملی آنان در این قیام جاویدان است. اگر برنامه جامع امام حسین (ع) را از مدینه تا مدینه ارزیابی کنیم، به دو مسیر از مدینه تا کربلا و از کربلا تا مدینه تقسیم می‌شود. مسیر اول را حسینیان با «شهادت» و مسیر دوم را زینبیان با «استقامت» به انجام رساندند.
 

در این نوشتار سعی کرده‌ایم با جدا کردن استقامت طبیعی و استقامت ارادی و با توجه به اینکه همه امامان (ع) در شجاعت و علم و استقامت برابرند، به تحلیل گفتار و رفتار سیدالشهدا (ع) که مظهر استقامت ذاتی، ارادی و الهی خداوند است و اصحاب و یاران با وفایش نیز از آن الهام گرفته‌اند و بزرگ‌ترین حادثه تاریخ را پدید آورده‌اند. پرداخته و به اندازه توان و مجال در این میدان بیکران قلم زده‌ایم.

در این نوشتار سعی کرده‌ایم با جدا کردن استقامت طبیعی و استقامت ارادی و با توجه به اینکه همه امامان (ع) در شجاعت ، علم و استقامت برابرند؛ به تحلیل گفتار و رفتار سیدالشهدا (ع) که مظهر استقامت ذاتی، ارادی و الهی خداوند است و اصحاب و یاران با وفایش نیز از آن الهام گرفته‌اند و بزرگ‌ترین حادثه تاریخ را پدید آورده‌اند، پرداخته و به اندازه توان و مجال در این میدان بیکران قلم زده‌ایم.

فداکارى بی‌مانند، استقامت، حق‌پرستی، توکل، قدرت اراده، چشم‌پوشی از مظاهر و جلوه‌های فریبنده دنیا و قطع علائق در واقعه جان‌سوز کربلا، به‌قدری از وجود حسین تجلى کرده و دل‌ها را مجذوب او نموده که به عظمت‌های دیگر آن حضرت کمتر توجه می‌شود. مثل‌ اینکه افکار جامعه و عقول بشر کسى را که در راه یارى حق، فداکارى و از خود گذشتگی نشان دهد، مالک تمام عظمت‌ها و فضایل می‌دانند و هرچه درجه فداکارى عالی‌تر و خالص‌تر باشد، عظمت شخصیت او در دل‌ها بیشتر می‌شود.