در مقاله حاضر به شیوه توصیفی ـ  تحلیلی به جلوه فضائل و ویژگی‌های حضرت زینب (س) در شعر چند تن از شاعران مسیحی معاصر عرب پرداخته شده  تا  مهم‌ترین ابعاد شخصیتی ایشان که در شعر این شاعران مسیحی بررسی و تبین شود. پاکی و عفاف حضرت زینب (س)، صلابت و شکیبایی، پاسداری از دین پیامبرخاتم (ص) و رسالت الهی، محافظت از اهل بیت (ع) و بازماندگان کربلا، حماسه‌آفرینی و انتقال پیام کربلا به جهانیان، از مهم‌ترین موضوعاتی است که این دلدادگان مسیحی بدان پرداخته‌اند.

چرا کوفیان با امام علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) بی‌وفایی کرده و پیمان شکستند؟ چه شرایطی بر کوفه حاکم بود که موجب این رفتارها شد؟ آیا کوفیان مردمانی با ویژگی‌های منحصر به فرد بودند؟ آیا آن‌ها منافق بودند؟

شنیده‌ها حکایت از آن دارد که آن‌ها مردمانی بی‌ایمان، بدذات، دورو و دشمن اهل‌بیت (ع) بودند. البته برخی پژوهشگران، آنان را از این امور تبرئه می‌کنند و بر این باورند که شرایطی به ‌وجود آمد که آنان قدرت عمل به پیمان خود را نداشتند و عموم مردم وقتی در موقعیت مشابه قرار می‌گیرند به همین صورت رفتار می‌کنند.

اختلاف نظرها سبب شد تا با تحقیق کتابخانه‌ای در جست‌وجوی شناخت جامعه کوفه در عصر امام حسین (ع) باشیم.

واقعه عاشورا، از رویدادهای مهم تاریخ مسلمانان است. شهادت فرزند خردسال امام حسین (ع) ، از حوادث بزرگ آن روز به شمار می‌آید. در گزارش‌های تاریخی در مورد نام، سن و چگونگی شهادت وی ، اختلاف زیادی وجود دارد؛ موضوعی که در گستره زمانی آغاز تا پایان قرن پنجم مورد بررسی قرار نگرفته است

نوشتار حاضر یکی از صحابیان شرکت کننده در لشکر امام حسین (ع) را مورد بررسی قرار داده است. انس بن حارث کاهلی در روز عاشورا حضور داشت و به این ندای امام حسین پاسخ داده است؛ از پیامبر در حالی که امام حسین (ع) در دامن رسول خدا (ص) نشسته بود، شنیده بود: «این فرزندم در سرزمین عراق به شهادت خواهد رسید، آگاه باشید هر که او را دید باید او را یاری کند» وی که در کوفه زندگی می‌کرد، به گفته برخی در مکه، و به گفته برخی دیگر شبانه در کربلا به امام (ع) پیوست؛ امام حسین (ع) به وی نوید هدایت و امنیت داد او را با خود همراه ساخت و در رکاب امام حسین (ع) کشته شد؛ پس از کارزاری سخت و کشتن چهارده یا هجده تن از سپاهیان دشمن به درجه رفیع شهادت نایل آمد؛ و مقبره وی در بارگاه دسته جمعی شهدا پایین پای امام حسین (ع) واقع است.

ه مدد معماری هوشمندانه و شجاعت امام سجاد (ع)، یاد و خاطره شهدای‌ کربلا زنده ماند. از این رو سؤال این پژوهـش آن اسـت که راهبردهای امام سجاد (ع) در زنده نگه داشتن و ترویج فرهنگ عاشورا و شهیدان دشت کربلا چه بود؟نتایج حاصل از پژوهش آن است کـه با توجه به شرایط زمانی امام و قتل و سرکوبِ شیعیان توسط خلفای اموی و کارگزارانِ ایشان، ‌امام سجاد (ع) از حربه‌ سیاسی‌ (مبارزه منفی) و فرهنگی بهره برده و موفق شد فرهنگ عاشورا را زنده نگه دارد و به نـسل‌های بعد انتقال دهد.

ما «شیدای امام حسین (ع)» هستیم تا شیعه آن حضرت. آیا مشکل در حافظه تاریخ است که زندگی آن حضرت را همین مقدار ثبت کرده، یا آنکه ما در این باره کوتاهی کرده ایم؟ 

«ادبیات متعهد» از‌ آن‌ دست مفاهیمی است که از ابتدای ظهورش تاکنون همواره با ابهامات فراوانی، حتی ابهامات ذاتی، همراه بوده است. از شرح و تعریف «ادبیات متعهد» (ادبیات درخدمت امری غیر از ادبیات) و «ادبیات غیرمتعهد» (ادبیات درخدمت خود ادبیات) که بگذریم، این سؤال به ذهن متبادر می‌شود که واقعا ادبیات به چه چیزی ممکن است متعهد باشد که این صفت را به‌ دنبال خودش بکشد؟ دیگر اینکه مگر محتوایی که خالق اثر ادبی ارائه می‌کند از چه جهانی غیر از جهان ما می‌آید که نخواهد هیچ‌کدام از دغدغه‌های بشر را تسکین دهد و صرفا به‌ دنبال زیبایی باشد؟

با بررسى مجموع روایت حسین بن حمدان خصیبى به یک جریان فکرى که ناشى از تفکرات غلات شیعه است، دست مى‌یابیم. تفکرى که براى ائمه اطهار مقامى خداوندگونه قائل است. به رغم آن‌که خداوند در قرآن کریم به پیامبر (ص) مى‌فرماید: «قل أنا بشرٌ مثلکم». چیزی که بسیار مهم و جالب است، داستان‌پردازی و تحریف خصیبی در مورد امام حسین (ع) است. چگونه ممکن است که او اینگونه تاریخ را تحریف کند؟

کتاب هشتاد جلدى «تاریخ مدینه دمشق» ابن عساکر از منابع بسیار مهمى براى تاریخ اسلام تلقى مى‌شود که مجلدات مستقلى از آن درباره زندگى پیامبر (ص)، على بن ابى‌طالب (ع) و امام حسین (ع) تصحیح شده و به چاپ رسیده و بسیار قابل توجه است. ابن عساکر به رغم تمایلات دینى و مذهبى خود، برخلاف سایر تاریخ‌نگاران اهل سنت در شام، قیام امام حسین (ع) را تقریباً با بى‌طرفى گزارش کرده است. با این حال، نقاط ضعف و تحریفات فراوانى در آن به چشم مى‌خورد. در این مقاله با بررسی و مطالعه قیام امام حسین (ع) در روایات ابن عساکر، کلیاتی از این کتاب و شخص را می‌توان شناخت.

پایگاه تخصصی امام حسین علیه‌السلام کرب‌وبلا:

در گستره تحولات اجتماعی چه زمینه‌هایی به وجود آمده بود که باعث شد تنها پنجاه سال پس از رحلت پیامبر (ص) حادثه‌ای با این ابعاد به وقوع بپیوندد؟ بالاتر از آن، چه عواملی باعث شد که جامعه آن روز در مقابل این حادثه بزرگ، واکنشی سرد، بی‌روح و کم اثر از خود بروز دهد؟ زمینه‌های اجتماعی واقعه عاشورا چه بود؟ طرح این سؤالات موضوعی است که دکتر ولوی بدان پاسخ می‌دهد.