تمام قلبها را فتح می کنی و تمام فصلها با آمدنت "ربیع" میشود
و برایت فرقی ندارد: از جاهلیت تا ابدیت...
رحمه للعالمین!

شاعر قلم‌به‌دست گرفت که شعری بگوید.
شاید بهتر باشد بگویم خواست شعری بسازد.
مگر اعجاز جز این است که باران بهشت / زادگاهش برهوت عربستان باشد

این اصطلاح که تاریخ طبری پدر تواریخ است و طبعا طبری هم پدر تاریخ، در یک اثر کهن آمده است، اثری که گویا تا کنون رنگ چاپ را به خود ندیده است. تعبیر ابوالتواریخ بنده را واداشت تا این یادداشت مختصر را در بارۀ نسخه خطی این اثر بنویسم.

شب عاشورا،

هیچ مجلس روضه‌ای نرفت.

کنار گهوارۀ نوزادش نشست،

تا صبح به او زل زد و اشک ریخت.

اعمال زیادی برای روز عاشورا نقل شده است که یکی از آنها، نماز و دعایی است که به نام راوی این روایت «عبدالله بن سِنان » منسوب است.

بشر باید جایگاه حقیقی خود را دریابد. در بی‌خبری نسبت به هدف اصلی خلقت خود در این جهان روزگار را سپری نکند و جز ماده و آن‌چه برای او ملموس است به دنبال حقایق دیگری باشد؛ در غیر این صورت برای آسایش در همین دنیا ناگزیر است قوانین این دنیا را بپذیرد تا زیر سایه این قوانین فطری که اوصیا و اولیای خداوند برای ابلاغ آن بسیار ملامت کشیدند، در این دنیا محفوظ باشد.

 در مقالۀ قبل با قطره‌ای از دریای بی‌کران عظمت امام حسین (ع) آشنا شدیم. در این گفتار به بررسی زوایای دیگری از عظمت انسانی آن حضرت می‌پردازیم.

انسانهای بزرگی که ما می‌شناسیم هر کدام در یک بعد شخصیتی نام‌آور و زبانزد بوده‌اند؛ اما اهل بیت پیامبر مظهر تمام فضائل اخلاقی‌اند. ما نیز در این مقاله به بررسی برخی از نواحی عظمت اخلاقی امام حسین (ع) از منظر علمای اهل سنت می‌پردازیم.

برای صحبت پیرامون ارزش و علل و نتایج نهضت امام حسین (ع) ابتدا باید به شناخت شخصیت رهبر این قیام، یعنی حضرت سیدالشهدا (ع) بپردازیم؛ آنگاه راحت‌تر می‌توانیم ابعاد گوناگون قیام ایشان را بشناسیم و اظهارنظر کنیم.

بدین منظور در این مقاله چندی از احادیثی را که رسول اکرم در بیان مناقب و فضایل و مکارم ایشان فرموده‌اند را مطرح می‌کنیم تا به قدر فهم خود معرفتی نسبت به آن بزرگوار پیدا کنیم.

پس از مرگ معاویه و قدرت یافتن یزید، جامعۀ اسلامی با چالش آشکارتری در ارتباط با مشروعیت حکومت مواجه شد. بیعت نکردن دو شخصیت سرشناس با پسر معاویه (یزید)، مشخصۀ عمدۀ آن این چالش بود؛ امام حسین فرزند علی (ع) و رسول خدا (ص) و عبدالله فرزند زبیر یکی از صحابی رسول‌الله (ص) و نوادۀ ابوبکر و خواهرزادۀ عایشه همسر پیامبر (ص)؛ اما مخالفت این دو شخصیت با خلافت یزید از هرجهت متمایز بود.