سلام بر تو ای رحمت فراگیر پروردگار، سلام بر تو ای دلیل آفرینش هستی، سلام بر تو ای  حبیب خدا، ای حبیب دل زهرا، ای حبیب دل مشتاقان، هرگز در باورمان نمی گنجد غروب خورشید نبوی در غربت سنگین مدینه النبی. ای آسمان چگونه تاب آوردی عروجش را، ای زمین چگونه واژگون نشدی؟

سوار بر اسب، کوچه های مدینه را یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذاشت که ناگاه پیرمردی قد خمیده و عصا به دست مقابلش درآمد. پیرمرد تا سوار را دید اخم هایش را درهم کشید و عصایش را در دستش فشرد. از نگاهش شرارت می‌بارید. سوار افسار اسب را کشید.

در کتب زیارت جهت زیارت جناب مسلم  چنین نقل شده:  هنگامى که از اعمال مسجد کوفه فارغ شدى به سوى قبر مسلم بن عقیل (ع) سفیر مخصوص امام حسین (ع) و نخستین شهید از خیل شهیدان کربلا که در کنار مسجد نزد آن قبر شریف مى گویى: 

کوفه، شب، خستگی، مرد تنها غریب،

کار مسلم شده ختم امّن یجیب

سفیر عشق، سرگردان و شبگرد کوچه‌های بی کسی است.

سرای بیگانگان با آسمان را جایی نیست برای عقاب تیز پر ایمان.

معرفتِ عرفه‌ات را ندارم. می‌خوانم:«الحمد لله الذی لیس لقضائه دافع... » اما خیلی نمی‌فهممش. شاید باید در عرفات باشم تا با دعا حال کنم...

امروز مسلمیه هم هست. پیراهن سیاه پوشیده‌ام. دارم به این فکر می‌کنم که زمان عرفه خواندنت مسلم (ع) کجای دارالإماره بوده. او زیر لب چه راز و نیازی با خدا داشته؟

ای دل بر غربت بیکرانه‌اش همراه با چشمان خونفشان فرزندش مهدی (عج) خون ببار که همین روزها وارث خانه به پاسداشت حُرمت حَرم، از خانه می‌رود و آسمان‌ها به عزا نشسته‌اند عظمت این اندوه را.

کتاب پر شاخ و برگ تاریخ را که ورق می­زنیم، حوادث فراوانی را در پیش روی خود می­ بینیم که گاه بسیار ساده و بی پیرایه و گاه بسیار پیچیده و همراه با انبوهی از حاشیه ها است. تورقی گذرا در این کتاب پرماجرا به ما می­فهماند که رمز گشایی از بسیاری از حوادث تاریخی آسان است و دقت فراوانی نمی­خواهد. اما در مقابل، برخی از حوادث چنان غیر قابل انتظار و باور نکردنی هستند که همچون یک کلاف سر در گم به نظر می­رسند و گویا اصلا نمی­توان مورد تحلیل و واکاوی قرارشان داد.

ذی الحجه که می‌آید دل‌ها پر می‌کشد برای حج، برای پارچه‌های سادهٔ سفید احرام.‌‌ همان پارچه‌های ساده‌ای که می‌شود نوعی لباس، تا همه یک شکل باشند و یک دست. شاید توهم بخواهی زیر لب زمزمه کنی که
 إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ
برای این که یادت بماند که ملاک برتری انسان‌ها نزد خدا چیست، برای این که یادت بماند که در همین برتری هم، خداست که می‌داند إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ...

اگر بترسم که از باب الرضا و باب شیرازی به من اذن دخول نمی‌دهید، بی اذن دخول از باب الجواد وارد حرمتان می‌شوم...

اگر بگویید که فقط حق دارم یک بار شما را قسم دهم، می‌گویم یا امام رضا به حق جوادت...

در روز شهادت تک پسرتان، در حرمتان بودن، دل شیر می‌خواهد و چاشنی­ اش کمی دیوانگی.

دیوانه رضا و ابن الرضا بودن...

این رحمت عالمیان است خاتم رسل که بشارت حضورت را با دیدن نور پاکت در سیمای زهرا (س)  به او می دهد: «دخترم من در پیشانی تو درخشندگی و نورافشانی خاصی می‌نگرم و بزودی برای این مردم حجت خدا را به دنیا خواهی آورد.»