سلسله مقاله های «صبر از آموزه های کربلا» از سه بخش تشکیل شده است که بخش اول (با نام: صبر از خلقیات خداوند است) مفهوم صبررا مورد بررسی قرارمی‌دهد، در بخش دوم (با نام: صبر در آیات و روایات) به بررسی مفهوم صبر از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته شده  و در بخش سوم (با نام: جلوه‌هایی صبر در عاشورا و پس از آن) مصادیقی از صبر در کربلا ذکر شده است.

سپس از یزید خواست تا سخن بگوید. یزید مخالفت کرد، اما مردم از او خواستند، بپذیرد و یزید مجبور به قبول شد و امام شروع به سخن گفتن کردند «ای مردم! به ما شش چیز عطیه داده شده است و به هفت مورد برتری یافته‌ایم...

حضرت زینب (س) و اسرا را با دست‌های بسته وارد کاخ یزید کردند. یزید همه بزرگان را جمع کرده بود و سفرایی از کشور های مختلف هم بودند. یزید سخنانی گفت و حضرت زینب (س) پس از او سخنانی گفتند که فضا کاملا مغلوبه شد و افکار جمع متوجه سخنان و حق بودن ایشان شد.

ای پسر معاویه و هند و صخر، حکومت در دست آبا و اجداد من بوده است پیش از آنکه تو متولّد شوی. جد من علی (ع ) که خداوند از او خشنود باد، در بدر و اُحد و احزاب، پرچم پیامبر خدا در دستش بود و در دست پدر تو و اجدادت پرچم کافران. وای بر تو ای یزید! اگر می‌دانستی که چه کرده‌ای و درباره پدر و خاندان و برادر و عموهای من چه جنایت‌هایی را مرتکب شده‌ای

جابر سلام مرا به شیعیانم برسان، به آن ها بگو بین ما و خدا خویشاوندى نیست و نمی‌توان مقرب درگاه او شد مگر با اطاعت. جابر هر که مطیع خدا باشد و دوست دار ما، ولىّ ما است و هر که معصیت خدا را کند دوستى ما به او نفعى نمى‏‌بخشد.

درباره اینکه سرهاى شهیدان و قافله‌ى اسیران را چه زمان وارد شام کردند عمده‌ى کتب معتبر، روز اول ماه صفرحدود بیست روز بعد از عاشوراى سال 61 را ذکر کرده‌اند. زکریا بن محمد بن محمود قزوینى در عجایب المخلوقات و غرایب المخلوقات و ابوریحان بیرونى در الآثار الباقیه عن القرون الخالیه چنین نظرى دارند: ابوریحان بیرونی می‌نویسد...

اهل‌بیت پس از گذاران دوران سخت کوفه تا شام که در روایت های تاریخی کمتر به آن اشاره شده وارد شام شدند در آن هنگام پیرمردی به نزدیکی اهل‌بیت امام حسین (ع ) آمد و گفت: خدا را شکر که شما را کشت و کشور را از مردان شما راحت کرد و امیرالمؤمنین را بر شما پیروز ساخت.

اهالى شام عموما تازه مسلمان بودند و از روزى که از مسیحیت به اسلام گرویدند جز خاندان ابوسفیان و دست نشانده‌‏هاى آنان که در این منطقه حکومت مى‏‌کردند کسى را نمى‌شناختند. کاروان اسرا اولین برخورد آن‌ها با خاندان نبوت بود.

 اما در دل من غوغایی است وقتی می‌خواهم از «شهادت» کسی بنویسم که یک روز از «زندگی»اش، عاشورا بود!

خدا را شکر که شما را رسوا ساخت و سخنان شما دروغ از آب درآمد. زینب گفت: سپاس خدایی را که با پیامبرش محمد صلی‌الله علیه و اله و سلم ما را گرامی داشت و با قرآنش ما را پاک داشت. فاسق رسوا می‌شود و...