در اینجا قصد نداریم تاریخ واقعه کربلا را از سر بگیریم یا از چگونگی و حکمت این شهادت بحثی به میان آوریم. از نتایج اجتماعی و دینی آن نیز چیزی نمی‌گوییم. می‌خواهیم این عمل روضه‌خوانی و عادت تعزیه‌داری را که میان شیعیان معمول است و باوجود ضعف عقاید و قوت مخالف هنوز علمش بر پا و آوازش رسا است مطالعه کنیم ببینیم آیا طبقه جوان و متمدن مآب کشور که به نظر تعجب و گاهی تمسخر به آن نگاه کرده این بساط سیاه‌پوش را ننگی برای جامعه می‌دانند، حق‌دارند یا راه خطا می‌پیمایند.

در مورد تربت امام حسین (ع ) سخنان بسیار و حکایت های زیادی گفته شده است اما در نگاه اهل‌البیت تربت امام حسین چه جایگاهی و چه قداستی دارد در زیر سعی شده بخشی از روایات ائمه را بیان کنیم

راستی اشک‌های ماهم  بی‌نصیب نیستند. ببار، ببار.

آقا هنوز هوای چشمانش ابری است...

رسول رحمت (ص)، اهل بیت خود را در میان امتش نهاد و از آنان چیزی جز مودت آن‌ گرامیان  را نخواست؛ آنان حجج الهی بودند که اقامه شدند و امت پیامبر در مورد شان مورد آزمون قرار گرفتند.

 آزمون اول پس از وفات رحمت عالمیان...

بعضی عقیده دارند اهل بیت امام حسین(علیه السلام) در سال 61 هجری از شام برگشته و در بیستم صفر همان سال در کربلا با جابر بن عبدالله انصاری ملاقات کردند و همگان برای امام عزاداری نمودند. از این اربعین به عنوان اربعین اوّل یاد می‌شود.

اگر مردم ارزش و پاداش زیارت حسین (ع) را بدانند، از اشتیاق قالب تهی کرده و از حسرت فراوان جانشان متلاشی خواهد شد! این سخن امام باقر (ع) نشان می دهد ارزش این زیارت چه اندازه است که  ترک آن چنین حسرتی  درپی دارد .در این نوشته  بخش کوچکی از فضایل زیارت  آن حضرت  بیان  می شود ...

سوگواری امام حسین (ع)خاص مکتب و محل خاصی نیست، او کشته راه حق و انسانیت است و همین کافی است تا هر شنونده ای را به سوگواری برای او وادار کند. در این نوشته به  بخشی از این سوگواری ها ،در نقاط مختلف جهان  اشاره  می‌شود ...

در میان مردم، چنین حق و حقوقی وجود داشته باشد که ائمه (ع) به ادای آن‌ها تشویق می‌کرده‌اند، درباره مراسم عزاداری اهل‌بیت (ع ) چه حقوقی بر گردن ماست؟ ما که بر آنیم حقوق اهل‌بیت (ع) را ادا کنیم، چگونه باید رفتار کنیم؟

زیارت امام حسین (ع) یکی از بزرگترین مستحباتی است که بسیار بدان تاکید شده و ثواب‌های عظیم و بیشماری را برای آن ذکر کرده‌اند و شاید برای کمتر عملی اینقدر ثواب ذکر شده است.

سخن پیرامون سیدالشهدا (ع) و امور مربوط به ایشان از سابق موردنظر محدثان، نویسندگان و پژوهشگران این عرصه بوده و هست، لکن یکی از مباحث بسیار مهمی که قابل توجه برخی نویسندگان و نظریه پردازان بوده و به دوران معاصر بر می‌گردد، نقد و بررسی حقائقی است که سال‌ها از آن می‌گذرد و در دو بعد وقایع مربوط به عاشورا و مصادیق عزاداری بر سیدالشهدا(ع )و امور مربوط به عزاداری مطرح گردیده است