در روایات معتبر شیعه برای گریه، عزاداری و حتی صرف حزن اندوه، پاداش بیان‌شده است.  در کتاب فضائل الصحابه،  احمد بن حنبل رئیس مذهب حنبلی‌، روایت صحیح السندی از امام حسین -علیه‌السلام- نقل کرده که آن حضرت پاداش یک قطره اشک ریختن در عزای اهل‌بیت -علیهم‌السلام- را داخل شدن در بهشت می‌داند.

فکرش را بکن هم‌چنین روزی باشد، برای عرض تسلیت، از باب عبدالله (ع) داخل صحن عثمان (ع) شوی؛ درست مقابل ورودی جعفر(ع) بایستی و به مادر عباس (ع) سلام دهی!

با توجه به این‌که حضرت عباس (ع) در مدت عمر شریفشان همواره سیدالشهدا (ع) را با کلمات «مولای» و «سیدی» خطاب می‌کردند (البته به‌جز لحظات آخر عمر شریفشان) آیا مناسب است نام گرامی حضرت امام حسین (ع) به‌صورت ممتد و پشت سرهم (آن‌گونه که امروزه در مجالس مذهبی مرسوم است) برده شود؟ آیا این به‌دوراز ادب نیست؟

لعیا کیست؟ آیا در روایات ما این داستان وارد شده است که حوریه‌ای به نام لعیا زمان ولادت امام حسین (ع) بر حضرت فاطمه (س) وارد شده است؟

هیچ حماسه انسانی در گذشته و حال به‌ اندازه حماسه شهادت حسین (ع) در کربلا مورد تحسین و توجه عاطفی قرار نگرفته و جنبه آموزشی نداشته است. این حماسه به‌ عنوان یک رویداد عاطفی و احساسی نقطه عطف مؤثری در روند عقاید ‌است. حماسه‌ای که اگر نبود، اسلام نه‌ تنها نمی‌توانست به‌عنوان یک عقیده ریشه‌دار و ایمان محکم در باطن مسلمانان جای‌گیر شود؛ بلکه در حد یک مذهب کم‌فروغ و ضعیف در میان انسان‌ها معرفی می‌شد.

ام‌البنین (س)، بعد از مطلع شدن ز وقایع تلخ کربلا، هرروز با نوه‌اش عبیدالله (فرزند عباس) به قبرستان بقیع می‌رفت و در آن‌جا اشعاری که خود سروده بود، می‌خواند و دردمندانه می‌نالید و می‌گریست. اهل مدینه گرد ایشان جمع می‌شدند و با او هم‌نوا می‌شدند. 

در روایات، به زیارت امام حسین (ع) بسیار تاکید شده است و ثواب بسیار زیادی برای آن شمرده اند. از جمله آنکه گفته‌اند: کسی که در روز عاشورا قبر امام حسین (ع) را زیارت کند همانند این است که خداوند را در بالای عرش او ملاقات کرده است.

اثر زیارت امام حسین (ع) در روح انسان به تذکر منحصر نمی‏‌شود، بلکه در شورانگیزی و ایجاد روحیه انقلابی و دادخواهی نیز تأثیری شگرف دارد زیرا یادآور ستم‌ها و جنایاتی است که بر عترت طاهره نبوی و اهل‌بیت عصمت رفته است و لعن بر قاتلان و ظالمان و دنباله ‏روان آنان است و این نکته مخصوصاً در زیارت سیدالشهدا (ع) بیشتر دیده می‌‏شود.

ائمه معصومین (ع) برای حفظ شیعه و تفکرات شیعه، گاهی به تقیه مطالبی دیگری را بیان می‌کردند و گاهی به افراد مختلف جواب‌های متفاوت در پاسخ یک سؤال می‌دادند.

یکی ازموضوعات مهم درمورد واقعه عاشورا، عبرت‌های بسیاری است که از آن برداشت می‌شود .

 پیام‌هایی که دانستن آن‌ها برای همگان سودمند، معرفت بخش و آموزنده است .اینک به گوشه ای از آن می پردازیم..