امام حسین علیه السلام و استغفار در ماه رمضان
ماه مبارک رمضان، ماهی است که باب رحمت الهی به روی بندگان باز است. طبق روایات درهای آسمان تا شب پایانی ماه رمضان بسته نمی‌شوند و بدین ترتیب این ماه مبارک از بهترین اوقات جهت توبه و استغفار به شمار می‌آید.
پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌فرمایند:
«کسی که در رمضان آمرزیده نشود، در کدام ماه آمرزیده خواهد شد؟»[1]
همچینین می‌فرمایند:
«ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مىافزاید و گناهان را پاک مىکند و آن ماه برکت است.»[2]
از امیرالمومنین (ع) نقل شده که فرمودند:
«بر شما باد در ماه رمضان به استغفار و دعای زیاد. دعاهای شما، دافع بلا از شماست. و استغفار شما از بین برنده گناهان است.»[3]
و در این روزها و شب‌ها، چه واسطه‌ای بهتر از ائمه‌ی اطهار (ع) برای طلب مغفرت از خدای متعال؟!
بنابراین توسل به سیدالشهداء (ع) و واسطه قرار دادن ایشان از بهترین راه‌های تقرب به درگاه الهی و توبه در ماه رمضان است.
خداوند برای بنی اسرائیل دری قرار داد تا با خضوع و خشوع از آن وارد شوند و با گفتن کلمه‌ی «حِطّه» به معنای آمرزش، گناهان آن‌ها بخشوده شود. اما باب توبه‌ی این زمان کیست جز اهل بیت رسول خدا؟ همانطور که نبی گرامی اسلام (ص) فرموده‌اند:
«مَثل اهل بیت من در میان شما همچون "باب حِطَّه" است در میان بنی اسرائیل. هرکس از آن درواردشود، آمرزیده می‌شود.»[4]
و از میان ائمه‌ی معصومین (ع)، کدام باب وسیع‌تر و گشوده‌تر است؟
مرحوم شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آورده‌اند: «پیامبر و پیشوایان پس از او (ع) همگی درهای بهشت‌اند ولی درِ حسین (ع) فراخ‌تر است. و نیز همگی کشتی نجات‌اند ولی کشتی حسین (ع) در گرداب‌های پرخروش، پرشتاب‌تر است و لنگر انداختن و پهلو گرفتن آن بر ساحل‌های نجات آسان‌تر است. و آنان همگی چراغ‌های فروزان ره‌یافتگی هستند ولی حسین (ع) گسترده‌تر و برخورداری از فروغش فزون‌تر است. آنان همگی پناهگاه‌هایی استوارند ولی راه رسیدن به پناهگاه حسین (ع) آسان‌تر و سهل‌تر است.»
بنابراین توسل به سیدالشهداء (ع) و واسطه قرار دادن ایشان از بهترین راه‌های تقرب به درگاه الهی و توبه در ماه رمضان است. سیدالشهدایی که لحظه لحظه‌ی روزه‌های ماه مبارک ، یادآور مصیبت و غربت بی‌نهایت او برای شیعیان است...
روضه هرموقع بخوانند، به وقت است اما
روضه‌های عطشت را رمضان باید خواند!
امام حسین (ع) و شب قدر
شب قدر، قلب ماه مبارک رمضان و شب تقدیر اموریک ساله‌ی بندگان است. امام صادق (ع) می‌فرمایند: «آغاز سال (از جهت حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه‌ی سال آینده نوشته مى‌شود.»[5]
در مفاتیح الجنان در زیارت مطلقۀ اول امام حسین (ع) می‌خوانیم:
«...إِرَادَهُ الرَّبِّ فِی مَقَادِیرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَیْکُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُمْ...»
یعنی «...اراده‌ی خدا در کل مقدرات امور (کل عالم) به شما محول شده ، و از خانه‌های شما صادر می شود...»
از اینجا موضوعیت تمسّک به ائمه‌ی اطهار (ع) در شب قدر معلوم می‌شود. این شب مخصوص دعا و استجابت است. هرچند گناهان موجب حبس دعای ما هستند، ولی ما نام آقایی را می‌بریم که دعا تحت قبّه‌اش مستجاب است. نام بزرگواری را به زبان می‌آوریم که شفاعت کننده‌ی امت رسول اکرم (ص) هستند. ای کاش به برکت نام زیبای ایشان مقدرات امسال ما را طوری بنویسند که حسینی‌تر باشیم.
این تحبِسُ الدعاء شدن از مرگ بدتر است
فکری برای این نفسِ بی‌اثر کنید!
العفو گفتنم که به جایی نمی‌رسد
ذکر حسین حسین مرا بیشتر کنید!
زیارت امام حسین (ع) در ماه رمضان
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان تحت عنوان زیارت چهارم از زیارات مخصوص اباعبدالله (ع) به فضائل زیارت ایشان در ایام ماه مبارک رمضان اشاره نموده و می‌نویسند:
«... احادیث در فضیلت زیارت امام حسین (ع) در ماه رمضان خصوصا شب اول، نیمه و آخر آن و همچنین شب قدر بسیار است.
ابن قولویه از حضرت صادق (ع) روایت کرده که "هر که زیارت کند قبر امام حسین (ع) را در ماه رمضان و بمیرد در راه زیارت، از براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگویند که داخل بهشت شو بدون خوف و بیم.»
از حضرت صادق (ع)مروى است: «چون شب قدر مى‌شود منادى از آسمان هفتم از بطنان عرش ندا مىکند که حق‌تعالى آمرزید هر که را که به زیارت قبر حسین (ع) آمده»
همینطور در روایت است که «هر که شب قدر نزد قبر آن حضرت باشد و دو رکعت نماز گزارد نزد آن حضرت یا آنچه میسر شود و از حق‌تعالی سؤال کند بهشت را و پناه برد از آتش، حق‌تعالی به او عطا فرماید سؤال او را و پناه دهد او را از آتش»
و از امام محمدتقی (ع) نقل شده‌است: «هر که زیارت کند سیدالشهداء (ع) را در شب بیست و سوم ماه رمضان که امید است شب قدر باشد و در آن شب هر امر محکمى مقدر مى‌شود؛ مصافحه کنند با او روح بیست‌وچهار هزار ملک و پیغمبر که همه رخصت مىطلبند از خدا در زیارت آن حضرت در این شب»
شب قدر، از اوقات مخصوصی است که زیارت اباعبدالله (ع) در آن سفارش شده‌است . در چنین شب عزیزی که ملائکه و انبیای الهی از خداوند زیارت امام حسین (ع) را درخواست می‌کنند، اگر قسمت ما حضور در سرزمین مقدس کربلا نیست، شایسته است با پای دل به سوی حضرتش بشتابیم و از راه دور با دلی سوخته زیارتش کنیم!
اشک و نگاه و حسرت و تصویرِ کربلا
این است روزگارِ زیارت نرفته‌ها
