و اَلقنی بمغفرتک کما لقیتک باقراری! [1]
ترجمه خودمونی این دعای امام سجاد (ع) میشه:
خدایا، حالا که من با تمام گناهام اومدم، تو هم با تمام پرده‌پوشی و بخششت بیا.
وقتی این جمله رو تکرار می‌کنم انگار این دل بی‌مقدار "یک شبه، ره صد ساله می‌رود"!
روحی که همش توی دو دو تا چهار تاها مونده، با معجزه این کلمات، انگار رو بال ملائک سوار میشه.
امام من!
از پیرمرد شامی که به استقبال کاروان اسرای کربلا اومده بود کمتر نیستم، دستمو بگیر . . .
من کمتر از آنم که به پای تو بیفتم
عالم شده سجاده و افتاده به پایت
مایه افتخار هستید قلمتون پر برکت عالی بود
خیلی جالب بود... واقعا عجب بیت زیبایی... به نظرمنم (در موافقت با خانم زهرا) نوشته شما نتیجه توصلیه که تو نوشتن این متن داشتید بیانتون موجز و نافذه روحم جلا یافت، خداوند روح و جسمتون رو جلا بده
چه طراحی جالبی .احسنت
طیب الله انفاسکم
چه قلم‌هایی داره این سایت. خداوند شما خدمتگزاران رو در پناه ولیش از همه خطرات این روزها حفظ کنه و از این قلم‌ها و بلکه بهترش رو به ما هم عنایت بفرماید.
"با معجزه ی این کلمات"؛ این نه شعار است و نه یک تعبیر ادبی؛ این واقع مطلب است. او که به دنبال خداست، خواهد "یافت" که این کلام، کلام حجت خداست. و صحیفه اعجاز حضرت سجاد سلام الله و صلواته علیه.
بسیار زیبا بود .