خواه گنبد حرمش را با طلا تزیین کرده باشند؛ خواه نکرده باشند؛
رنگی سبز بر آن خورده باشد یا نخورده باشد؛
چه گنبدش خشتی باشد؛ چه اصلا گنبدی نداشته باشد؛
می‌خواهد میلیون میلیون زائر داشته باشد؛ می‌خواهد جز یک نفر کسی قبرش را نشناسد؛
حرمش بزرگترین حرم‌ها باشد یا این که سایبانی هم بر آن نباشد؛
غریب، غریبانه به دنیا می‌آید؛ غریبانه زندگی می‌کند و غریبانه از این دنیا می‌رود؛
غریب؛ یعنی پسرت را ملامت کنند که چرا در مصیبت از دست دادن تو آداب عزاداری نمی‌داند و گریبان چاک می‌دهد!
آنان از احکام دین خدا چه می‌دانند؟ چه می‌فهمند که موسی کلیم‌الله در مصیبت برادرش هارون گریبان چاک داد؛ حال آنکه هارون کجا مولانا علی بن محمد النقی علیه السلام کجا!
هارون کجا؛ اباعبدالله‌الحسین (ع) کجا!
مصیبت هارون کجا؛ مصیبت ارباب بی کفن (ع) کجا!
مگر هارون را هم کنار یک دریای آب، تشنه کشتند!
پس زینب جان! قدری درنگ کن. سر بر محمل نکوب؛ موهایت را پریشان مکن؛ بلند بلند گریه نکن که جواب دشمن بر اشک شما نیشخند است...
یا صاحب الزمان آجرک الله فی مصیبه جدک المظلوم
