محرم تازه‌ای از راه رسیده است. عزاداری در سراسر ایران برای امام حسین علیه‌السلام و اهل‌بیت بزرگوارش (ع)، حال و روز دیگری را به شهرها می‌دهد. اگر سیدالشهدا (ع) در روز عاشورا با اصحاب و خاندانش بزرگ‌‌ترین جلوه‌های انسانیت را به نمایش گذاشت و خون خود را در راه احیای اسلام داد چه خوب که از او تأسی کنیم. اجازه دهیم یک پرتو کوچک از این چراغ هدایت هم نصیب ما شود. اگر بدانیم که ما هم می‌توانیم احیاگر زندگی‌های زیادی باشیم و بدانیم که چشم‌های منتظری هستند که فقط با اهدای خون ما، ادامه زندگی برایشان میسر است.
چند سال قبل بود که ایران به جمع معدود کشورهایی پیوست که اهدای خون در آن‌ها به صورت صد در صد داوطلبانه و بدون چشم‌داشت است. سازمان جهانی بهداشت که از سازمان‌های زیرمجموعه سازمان ملل است این موفقیت بزرگ را به ایران تبریک گفت و این از افتخارات نظام سلامت کشور گردید.
ایران به غیر از این‌که در میان کشورهای منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی نخستین کشوری است که اهدای خون در آن، به شاخص 27 در هزار می‌رسد، از شرایط مطلوب و پیشرفته‌ای نیز در زمینه انتقال خون برخوردار است. به این معنی که قادر به تأمین خون سالم و کافی است که دو وظیفه منحصر به فرد سازمان‌های انتقال خون در سراسر دنیاست.
خون بافتی است که جایگزین مصنوعی ندارد و باید برای نجات بیمار نیازمند آن، خون اهداکننده‌ای به وی تزریق شود. در تمام نقاط دنیا، مراکز انتقال خون برای تأمین نیازهای بیماران و حادثه‌دیدگان به خون و فرآورده‌های خونی، به اهداکنندگان خون چشم دوخته‌اند. کسانی‌که در مقابل این کار خود هیچ پاداش مادی دریافت نمی‌کنند و انگیزه‌های انسانی و خیرخواهانه‌شان تنها عامل مراجعه آن‌ها به مراکز خون‌گیری است. مراکز انتقال خون در سرتاسر دنیا، بدون اهدای خون داوطلبانه مردم، حتی اگر از نظر فنی و تکنیکی تجهیزات پیشرفته‌ای داشته باشند، قادر به ادامه فعالیت نیستند و مهم‌ترین سرمایه برای تأمین خون و فرآورده‌های آن برای بیماران و نیازمندان، اهداکنندگان خون هستند. اگر این ایثارگران نباشند جان هزاران مصدوم تصادفات و حوادث مختلف، بیماران تالاسمی، بیماران هموفیلی نیازمند داروهای انعقادی، بانوان حامله، بیماران سرطانی و افرادی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند به خطر می‌افتد.
در ایران، مراکز خون‌گیری در دو نوبت از ایام سال با مراجعه وسیع اهداکنندگان خون مواجه می‌شوند: شب‌های قدر در ماه مبارک رمضان و ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا. برخورداری از چنین موهبتی در هیچ جایی سابقه ندارد.
شاخص مناسب اهدای خون در ایران به جز انگیزه‌های انسان‌دوستانه که مشترک بین تمام مردم نوع‌دوست دنیاست به یک عامل دیگر هم بستگی دارد که خاص همین مرز و بوم است و اگر کسی تا حدودی با فرهنگ اجتماعی مردم آشنایی داشته باشد متوجه آن خواهد شد و آن اهدای خون در مناسبت‌های مذهبی با نیت نذر است. در ایران، مراکز خون‌گیری در دو نوبت از ایام سال با مراجعه وسیع اهداکنندگان خون مواجه می‌شوند: شب‌های قدر در ماه مبارک رمضان و ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا. برخورداری از چنین موهبتی در هیچ جایی سابقه ندارد. مردم خون خود را برای اهدا به بیماران نذر می‌کنند. افزایش چشمگیر ذخایر خونی در این دو مقطع زمانی و بالا رفتن آمار اهدای خون، نشان می‌دهد که اکثر مراجعین، نذر اهدای خون دارند. در این ایام داوطلبان اهدای خون، خون خود را به خاطر امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) و نذری که داشته‌اند اهدا می‌کنند. جالب این‌که بیشتر این ایثارگران پس از گذشت این ایام به جمع اهداکنندگان مستمر خون می‌پیوندند و هر چند ماه یک‌بار به اهدای خون اقدام می‌کنند. اهداکنندگان مستمر خون بهترین سرمایه‌های مراکز انتقال خون در سراسر جهان هستند.
سازمان انتقال خود افتخار دارد که هر سال در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی (ع) شاهد استقبال بی‌نظیر مردم برای اهدا خون باشد ولی نکته مهم این است که این حجم عظیم اهداکنندگان ممکن است با توجه به امکانات این سازمان، موجب صف‌های طویل و ناراحتی مراجعان گرامی گردد.
ضمن سپاس از این داوطلبان، توصیه مؤکد این است که عزیزان از روز اول ماه محرم جهت اهدای خون به پایگاه‌های این سازمان مراجعه نمایند. همچنین اهدای خون را در تمام روزهای سال فراموش نکنند زیرا با توجه به طول عمر کوتاه نگه‌داری خون، همواره بیماران نیازمند خون و فرآورده‌های خونی چشم امیدشان به اهداکنندگان است.
قطره قطره انسانیت در رگ‌های زندگی جاری شد تا تنی بیمار و نیازمند نباشد، تا هر آن‌چه زیبایی خدا آفریده است از دریچه نگاه همه نگریسته شود، تا نفس‌های به شماره افتاده از نو آغاز شوند و لبخند بر لب‌های هیچ‌کس نخشکد. زندگی از قطره قطره خون من و تو آغاز می‌شود. با قطره‌های سرخی که از رگ‌ها به کیسه خون روان می‌شوند، حیاتی دوباره در رگ انسانیت جان می‌گیرد و لبخند تنها حرفی است که از این اهدای آسمانی به صورت‌های بیمار هدیه می‌شود. ما در برابر همه عزاداران حسینی (ع) که در صف ایثار جان خود ایستاده‌اند، از جای بر می‌خیزیم و دست احترام بر سینه خود قرار می‌دهیم و به این همه بلندهمتی هموطنان خود افتخار می‌کنیم.
