معرفی شاعران آیینی-سید حمیدرضا برقعی

سید حمیدرضا برقعی مرداد 1362 در شهر مقدس قم متولد شد. 15 ساله بود که اولین شعرهایش را سرود. ذوق و قریحه اش را از پدربزرگ شاعرش به ارث برده و از نوجوانی تحت تاثیر اشعار قیصر امین پور بوده است. دو سال طلبگی خواند و سپس دانشجوی رشته ادبیات شد. برقعی_آنگونه که خودش می گوید_پس از بازگشت از کربلا نوحه ای می سراید که سفرنامه کربلا بوده است و این شروع جریان شاعری اش را رقم می زند. شیفته ی هییت و زندگی هییتی است و معتقد است: "باید هییتی باشی تا شعر هییتی بگویی!" و اینگونه است که تنفس در هوای بی بدیل مجالس اهل بیت با طبع جوشان او گره می خورد و به پیشرفت سریع و غنای اشعارش می افزاید.

برقعی در اشعارش صرفا مداح یا مرثیه خوان اهل بیت نیست بلکه با به کارگیری عناصری آشنا،ذهن مخاطب را به واقعه یا اتفاقی خاص گره می زند. تنوع در قالب و وزن از عناصر جذاب آثار برقعی است، استفاده از قالب های گوناگونی مانند: مسمط، مربع ترکیب، مثنوی، چهارپاره و بحر طویل، هارمونی زیبایی به اشعار او بخشیده است.

آنچه موجب تمایز آثار برقعی با دیگر شاعران جوان آیینی سرای هم نسل اوست، اقبال عمومی اشعار او نزد مخاطب عام و مقبولیت آثارش نزد متخصصین و منتقدان عرصه شعر است. برقعی بی آنکه از سطح و کیفیت اشعار خود بکاهد، توانسته سلیقه مخاطب شعر آیینی را با سرودن اشعاری عفیف، سلامت و پاکیزه ارتقا داده و جایگاه آن را در نزد منتقدین حفظ کند.

به گفته "محمدعلی مجاهدی(پروانه)" در مقدمه کتاب دوم او "قبله مایل به تو" : "راز موفقیت این شاعر بااخلاص آیینی سرا، صرف نظر از باورهای زلال و ولایی او، خصلت"خود نقدی" وی است که از او شاعری فروتن و خاکسار و در عین حال موفق ساخته است... و به خوبی می داند که در مسیر استحقاق عنایت خاص ذوات مقدس حضرات معصومین(ع) قرار گرفتن، از آن نعمت های بزرگ و نادر معنوی است که کفران و ناسپاسی را به هیچ رو برنمی تابد."[1]

از این شاعر جوان تاکنون سه مجموعه شعر و سه مجموعه گردآوری کتاب به چاپ رسیده است، که همه با استقبال عموم مواجه شده و به چاپ چندم رسیده اند:

مجموعه اشعار: