ضربت خوردن امیرالمؤمنین (ع)
در 19 ماه رمضان سال 40 ه در نماز صبح در مسجد کوفه با شمشیرى مسموم به دست ناپاک ابن ملجم منافق بر فرق مبارک امیرالمؤمنین (ع) ضربت وارد شد.
در 13 ماه رمضان سال 40 ه حضرت مولى الموحدین على بن ابى طالب امیرالمؤمنین (ع) بعد از فارق شدن از جنگ نهروان از شهادت خود خبر دادند.[1] در آن روز حضرت بر فراز منبر بعد از بیان کلماتى دُرربار در حقایق اسلام، در آخر بیانات شریف خود، به فرزندشان امام حسن مجتبى (ع) فرمودند: تا امروز چند روز از ماه مبارک رمضان می‌گذرد؟ امام مجتبى (ع) فرمود: 13 روز گذشته است. از امام حسین (ع) پرسیدند: چند روز باقى مانده است؟ امام حسین (ع) فرمود: 17 روز باقى مانده است. در این هنگام امیرالمؤمنین (ع) دست به محاسن مبارک گرفتند و فرمودند: نزدیک است این موى من به خون سرم خضاب شود.
در شب 16 ماه رمضان سال 40 ه امیرالمؤمنین (ع) در خواب پیامبر (ص) را دیدند و آن حضرت به نزدیک شدن ملاقاتشان در بهشت به امیرالمؤمنین (ع) بشارت دادند، امیرالمؤمنین (ع) به دخترشان ام کلثوم (س) خبر دادند.[2] در شب نوزدهم در شب نوزدهم امیرالمؤمنین (ع) روزه را در منزل ام کلثوم (س) افطار نمودند.[3]
در شب 19 ماه رمضان سال 40 ه وردان و شبیب که با ابن ملجم در شهادت امیرالمؤمنین (ع) همراه بودند، در حین درگیرى کشته شدند.[4] در سال چهلم گروهى از خوارج در مکه جمع شدند و بر کشتگان نهروان گریستند. سه نفر از آنان با هم پیمان بستند که در یک شب امیرالمؤمنین (ع) و عمرو عاص و معاویه را بکشند.
ابن ملجم کشتن امیرالمؤمنین (ع) را بر عهده گرفت و وارد کوفه شد و با کمک قطام بنت اخضر که ابن ملجم قصد ازدواج با او را داشت و با همدستى شبیب بن بجره و وردان بن مجاله تصمیم خود را عملى کرد.
در صبح روز نوزدهم بعد از اذان صبح، امیرالمؤمنین (ع) وارد مسجد شد و صداى نازنین ایشان به «یا ایها الناس، الصلاه» بلند شد.
سپس آن حضرت مشغول نماز شد. هنگامى که در رکعت اول سر از سجده برداشت شبیب بر آن حضرت حمله ور شد، ولى شمشیرش خطا کرد. بلافاصله ابن ملجم لعنه الله حمله کرد و شمشیر او فرق مبارک آن حضرت را شکافت و محاسن شریفش له خون فرق مبارکش خضاب شد و صداى مبارکش بلند شد: «بسم الله و بالله و على مله رسول الله، فزت و رب الکعبه».
صداى جبرئیل بلند شد: «تهدمت والله ارکان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروه الوثقى، قتل ابن عم المصطفى، قتل الوصى المجتبى، قتل على المرتضى، قتل اشقى الاشقیاء».
