در میان یاران و دشمنان اسامی مختلفی بیان شده است. اختلافاتی بین گزارش‌های تاریخی موجود است. یکی از دلایل آن این است که در تا روز عاشورا و حتی میانه جنگ افرادی از سپاه عمر سعد به سپاه امام حسین و می پیوستند.

آیت‌الله بهجت تأکید داشت که حضرت سیدالشهدا (ع) با اختیار خود، آن همه مصائب و شهادت و اسارت اهل‌وعیال خود را تحمل نمود. به باور ایشان، در روز عاشورا بر آن حضرت عرضه می‌شد که یا نصر و پیروزی را انتخاب کن، یا لقاءالله را، و ایشان در کمال اختیار انتخاب کرد.

سوگواری امام حسین (ع)خاص مکتب و محل خاصی نیست، او کشته راه حق و انسانیت است و همین کافی است تا هر شنونده ای را به سوگواری برای او وادار کند. در این نوشته به  بخشی از این سوگواری ها ،در نقاط مختلف جهان  اشاره  می‌شود ...

سلسله مقاله های «صبر از آموزه های کربلا» از سه بخش تشکیل شده است که بخش اول (با نام: صبر از خلقیات خداوند است) مفهوم صبررا مورد بررسی قرارمی‌دهد، در بخش دوم (با نام: صبر در آیات و روایات) به بررسی مفهوم صبر از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته شده  و در بخش سوم (با نام: جلوه‌هایی صبر در عاشورا و پس از آن) مصادیقی از صبر در کربلا ذکر شده است.

سلسله مقاله های «صبر از آموزه های کربلا» از سه بخش تشکیل شده است که بخش اول (با نام: صبر از خلقیات خداوند است) مفهوم صبررا مورد بررسی قرارمی‌دهد، در بخش دوم (با نام: صبر در آیات و روایات) به بررسی مفهوم صبر از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته شده  و در بخش سوم (با نام: جلوه‌هایی صبر در عاشورا و پس از آن) مصادیقی از صبر در کربلا ذکر شده است.

سپس از یزید خواست تا سخن بگوید. یزید مخالفت کرد، اما مردم از او خواستند، بپذیرد و یزید مجبور به قبول شد و امام شروع به سخن گفتن کردند «ای مردم! به ما شش چیز عطیه داده شده است و به هفت مورد برتری یافته‌ایم...

آیا امام حسین علیه السلام؛ حضرت عباس (ع) را تنها برای آوردن آب فرستاده بود و اجازه جنگیدن نداد؟ یا این‌که حضرت عباس (ع) در کربلا برای جنگ به غیر از آوردن آب نیز رفته بود؟ این‌که حضرت عباس (ع) تنها هنگام آب آوردن جنگید و یا نبردهای دیگری هم داشت در منابع شیعه و سنی نقل‌های متفاوتی وجود دارد که بر اساس برخی از آن‌ها حضرتشان در موارد دیگری نیز جنگیده‌اند.

خداوند از گناهان مومنان خطاکار می‌گذرد. شفاعت با اذن خدا است و معصومین نیز از کسانی شفاعت می‌کنند که هم خدا اذن می‌دهد هم خود آن افراد، استحقاق شفاعت را داشته باشند. پس شفاعت، زمینه لازم دارد و عقیده به شفاعت شفعا، نوعی مراقبت در رفتار و عملکرد را می‌طلبد. بُعد سازندگی شفاعت همین بخش است.

زمانی که تمام یاران امام حسین (ع) شهید شدند، حضرت علی اصغر (ع) در خیمه از عطش بی‌تاب شده بود. امام حسین (ع) این طفل کوچک را برداشت و به سمت سپاه دشمن رفت و از آن‌ها خواست وی را آب بدهند.  

تنها مرد باز مانده از عاشورا که ادامه عترت رسول الله است در کوفه دست به روشنگری و خطبه خواندن علیه یزیدیان می‌زند.....