در اندیشه شیعی، یکی از ویژگی‌های الهی ائمه معصومین علیهم‌السلام، در اختیار داشتن قدرت علمی ورای قدرت علمی بشر است. به تعبیر واضح‌تر، ائمه اطهار (ع) گذشته از داشتن مقام عصمت، به‌واسطه قدرتی که خداوند متعال در اختیار ایشان قرار داده دارای علمی وسیع و جامع و بدون خطا می‌باشند. علو مقام اهل‌بیت (ع) در زندگی روزمره و همچنین توصیه‌های فراوان رسول (ص) به ایشان و اعترافات جمع کثیری از صحابه و تابعین به بالا بودن علم و زهد و تقوا و هر خصیصه اسلامی و بشری اهل‌بیت (ع) سبب شده که در کتب اهل تسنن نیز تعریف‌ها و تمجیدهای فراوانی نسبت به ائمه اطهار (ع) بشود در عین حال اهل تسنن به این مقاماتی که شیعه برای ائمه اطهار (ع) بیان می‌کنند، قائل نیستند...

در بخش های پیشین به جایگاه تعزیه وسیر تاریخی ایجاد شدن آن و رسم شدن آن در مراسم عزاداری امام حسین علیه‌السلام اشاره کردیم و هم چنین اسناد تاریخی را بیان کردیم و در ادامه به منابع جمع آوری شده از تعزیه و معرفی آنها می پردازیم....

حماسه شکوهمند روز دهم سال 61 هجری، نگارینه‌ای از زیباترین طرح‌ها و نقش‌ها را در تاریخ حک نمود. حماسه از سرخی خون برترین رادمردان خدا، خامه گرفت و دست نقاش چیره شهادت که از آستین بزرگ آموزگار آن، حضرت حسین (علیه‌السلام) بیرون آمده بود، بر پرده کربلا، در آن ساعتی که عقربه‌های آفرینش لحظه عروج را نشان می‌دادند، چشم‌نوازترین تصویر را به نقش کشید.

در بخش پیشین به اسناد  تاریخی تعزیه اشاره شد در ادامه به بررسی متون می‌پردازیم: بعد از آن‌که بر اثر تأثیر فرهنگ شاهى و برخى عوامل دیگر پاره‌ای خرافات توسط جهّال و افراد مغرض در تعزیه‌ها راه یافت، امیرکبیر به میرزا نصرالله اصفهانى که تخلص (شهاب) را داشت سفارش نمود که دوازده مجلس تعزیه بنگارد و این نخستین اصلاحات در مورد تعزیه بود که از اواسط قرن سیزدهم صورت گرفت

در قسمت قبل به بررسی اسناد وجود تعزیه پرداختیم و اینکه چطور از آن یاد شده است و در ادامه بیان می کنیم که قریب دو و نیم‌قرن دسته‌های عزادارى محرم و مجالس روضه‌خوانی در کنار هم بودند تا این‌که در این زمان (عصر زندیه) هریک پیچیده‌تر و در عین حال پیراسته‌تر به‌عنوان منبع الهام تعزیه سرایان قرار گرفتند و به این ترتیب شکل نمایشى جدیدى به نام تعزیه به وجود آمد

در بخش پیشین به انحرافات در زمان دوخلیفه اشاره کردیم و در ادامه: به‌طور خلاصه آنکه عثمان، تمام سعى خود را بر آن گذارد تا طبق گفته ابوسفیان تمام مراکز حساس را به بنی‌امیه واگذار کند، معاویه را در شام تام الاختیار قرار داد، عبدالله ابن ابى سرح را در مصر گمارد و ولید را در کوفه و مروان را مشاور خود نمود.

 تعزیه، روایت حماسه‌ای مقدس اما خونین است که دو جبهه را به تصویر می‌کشد؛ یکى مسیر سقوط را طى می‌کند و دیگرى صعود به سوى عرشیان و قدسیان را پیش گرفته است. نبردى در آن ترسیم می‌گردد که در یک سویش شجاعت، ایمان و فداکارى قرار می‌گیرد و در طرف مقابل همه تزویرها و شقاوت‌های شیطان قامت راست می‌کند. سرانجام این صحنه‌ها پیروزى خون بر شمشیر را به تماشاگران می‌آموزد...

هر چه از عهد پیامبر بیشتر می‌گذشت، انحرافات اوج می‌گرفت و ظهور بیشترى می‌یافت در زمان عثمان این انحرافات بسیار زیاد و علنى شد، بدعت‌ها و جسارت‌ها و انحرافات او از دستورات الهى بیش از آن است که در یک کتاب ذکر شود، دوران عثمان، دوران عزت مخالفین پیامبر و ذلت صحابى بزرگ حضرت است.

عوامل و دلایلی  باعث شد شمر، روزی جانباز جنگ صفین در رکاب علی (ع) و در نهایت یکی از فرماندهان سپاه عمر سعد باشد.

اگر روش عقلا و اندیشمندان را در عمل به خبر در پیش می‌گرفتند و هر خبرى که آورنده آن مورد اعتماد بود، قبول می‌کردند، همچنان که اکنون روش عملى همه فقها اسلام از شیعه و سنى چنین است و بعلاوه اگر می‌خواستند احادیث از اعتبار والایی برخوردار باشد، باشخصیت بی‌نظیری مانند امیرالمؤمنین على ابن ابیطالب مشورت می‌کردند؟! هم آنی که پیامبر اکرم در حدیث صحیح فرمود: على با قرآن است و قرآن با على است و این دو از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در حوض نزد من گرد آیند