عاشورا نقطه عطف تاریخ اسلام و تشیع است و پژوهش در همه زوایای آن لازم و ضروری به نظر می‌رسد. اما آن چه بیش از همه اهمیت دارد، شناخت هدف امام حسین (ع) از این حرکت است. در این راستا بررسی دقیق سخنان و دیدگاه ایشان درباره آینده و مهدویت و چشم اندازی که برای جهان مطرح می‌فرماید، ضروری می‌نماید. 

ظهور منجی بشریت امری است که همه ائمه معصومین بر آن تأکید کرده‌اند. در این خصوص روایت‌های مختلفی نیز از سیدالشهدا (ع) به نقل از رسول خدا (ص) درباره اوصاف و منش امام زمان (ع) بیان شده است.

اهل‌بیت (ع) در روایات امام زمان (ع) را منتقم مصیبت اعظم دانسته‌­اند. امام عصر (ع) از چه کسی انتقام خواهد گرفت؟ خون­خواهی امام حسین (ع) بعد از گذشت هزار سال به چه معناست؟ در این مقاله تلاش می­‌کنیم تا به تبیین این مسأله بپردازیم.

طبق روایات ما ارتباط زیادی بین امام زمان (عج) و امام حسین (ع) وجود دارد. به عنوان مثال امام عصر در زمان ظهور خود را با عنوان منتقم امام حسین (ع) معرفی می کنند که از ظالمین و قاتلین ایشان، انتقام می‌گیرند.

از زمان خلقت آدم ابوالبشر تاکنون همواره دو جریان حقّ و باطل به موازات هم پیش‏رفته و کره خاکی هیچ‏‌گاه از مصاف این دو جریان خالی نبوده است. پیروان هر یک از حق ‏مداران گذشته، همواره بسترسازان حق‏ گرایان آینده بوده‌‏اند و حق گرایان آینده تداوم‏ بخشان راه حق‏ پرستان گذشته.

یکی از سوالاتی که درزمینهٔ شهادت امام حسین (ع) از گذشته مطرح بوده آن است که اگر حادثهٔ شهادت ایشان چنین پراهمیت بوده است پس چرا خداوند در برابر آن عکس‌العمل نشان نداده و عقوبت ظالمان را به تأخیر انداخته است؟ در این مقاله، با بررسی این موضوع در سه محور اصلی، به پاسخگویی این سؤال برآمده‌ایم. این سه محور عبارت‌اند از: 1.سنت الهی در مهلت دادن به کافران 2.سرانجام بد اشقیای کربلا در همین دنیا از سه طریق گرفتار شدن به نفرین امام حسین و امام زین‌العابدین (ع) و قیام مهدی آل محمد (ع) و انتقام‌گیری او از قاتلان و راضیان به قتل امام حسین (ع) 3.فراهم آمدن عذاب اصلی برای ایشان در قیامت

ازآنجاکه عاشورا و ظهور دو واژه به هم گره‌خورده در فرهنگ تشیع است، بدون عاشورا صحبت از ظهور کردن بی‌نتیجه گذاردن حرکت حضرت امام حسین (ع) است و نوعی خودفراموشی از اصل فرهنگ عاشورا است؛ زیرا فرهنگ فرآیندی است که ابتدا و انتهایش مشخص باشد و بتوان از آن نتیجه گرفت و آن را نهادینه کرد. حرکت امام حسین (ع) پیشرفت در مسیر برپایی عدالت بود که این حرکت درنهایت با ظهور امام عصر (عج) به مرحله عمل در کل جامعه بشری خواهد رسید. 

سرور آزادگان، حضرت امام حسین (ع)، نیز در همان شرایط سخت و دردناکی زیست که برادر گران‌مایه‌اش حضرت مجتبی (ع) قرار داشت، بلکه می‌توان به اطمینان گفت که فشار استبداد و ارتجاع روزگار در دوران امامت آن حضرت بدتر بود.

وقتی به داستان کربلا می نگریم، وقتی وقایع آن دوران را از نظر می گذرانیم و حوادث جانسوز آن دوران را مرور می کنیم، شاید همگی در فکر انتقام گیرنده ای فرو می رویم که سالهاست در انتظار ظهورش هستیم.

برای آشنایی با یکی از هزاران فضایل امام مُنتَظَر و انتقام گیرنده ی کربلا، با هم به گفتاری دلنشین از رسول خدا (ص)توجه می نماییم.

یکی از فلسفه‌های ظهور امام زمان (عج) که در روایات متعدد نقل شده است، انتقام گرفتن ازقاتلان حضرت زهرا (س) و امام حسین (ع) است.
پس از ظهور امام زمان (عج)، به اذن خداوند برخی افراد رجعت کرده و دوباره زنده می‌شوند و اندکی از جزا و پاداشهای اعمال خود را در این دنیا مشاهده می‌کنند.