حرکت امام حسین (ع) و واقعه کربلا، حادثه‌ای کم‌نظیر در تاریخ اسلام است که باعث زنده نگه‌داشته شدن اسلام و روشن شدن بسیاری از مسائل نزد همگان شد. یکی از این مسائل، کم‌رنگ شدن شان و منزلت خلیفه بود، به گونه ای که حتی بسیاری از علمای اهل سنت کار یزید را سرزنش کردند و او را مستحق لعن دانسته‌اند.

در طول تاریخ علمای اهل سنت، موضع گیری های مختلفی نسبت به قیام و شهادت امام حسین (ع) داشته‌اند. برخی از آنان این رفتار امام حسین (ع) را تایید و برخی رد کرده‌اند.

یکی از وظایفی که بر عهده شیعیان نهاده شده، «شناخت پیشوا و رهبر» است. در یک نگاه کلی دو راه برای شناخت امام وجود دارد: از دیدگاه احادیث اهل تشیّع و از دیدگاه احادیث اهل تسنّن.

در این نوشتار سعی شده از دیدگاه اهل سنّت گوشه‏ ای از شخصیت ممتاز امام زین‌العابدین (ع) به پیشگاه شما سروران گرامی تقدیم شود.

عاشورا صحیفه‌ای است که عالمان شیعه و سنی همواره از چشم‌اندازهای متفاوتی بدان نظرکرده و این قیام را مورد توجه و بررسی قرار داده‌اند. نه‌تنها عالمان شیعه و سنی، بلکه عالمان سایر ادیان نیز عاشورا را موضوع تحقیق خود قرار داده و به بررسی و بازخوانی آن پرداخته‌اند.

یزید ابن معاویه از جمله حکمرانان بنی امیه است که نه تنها مورد لعن شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام است بلکه بزرگان اهل سنت نیز او را مورد لعن و نفرین قرار داده اند. آنچه در پی می آید دیدگاه شماری از نامداران اهل سنت درباره ی این شخصیت سیاه تاریخ است...

فداکارى بی‌مانند، استقامت، حق‌پرستی، توکل، قدرت اراده، چشم‌پوشی از مظاهر و جلوه‌های فریبنده دنیا و قطع علائق در واقعه جان‌سوز کربلا، به‌قدری از وجود حسین تجلى کرده و دل‌ها را مجذوب او نموده که به عظمت‌های دیگر آن حضرت کمتر توجه می‌شود. مثل‌ اینکه افکار جامعه و عقول بشر کسى را که در راه یارى حق، فداکارى و از خود گذشتگی نشان دهد، مالک تمام عظمت‌ها و فضایل می‌دانند و هرچه درجه فداکارى عالی‌تر و خالص‌تر باشد، عظمت شخصیت او در دل‌ها بیشتر می‌شود.

 پیغمبر (ص) بیرون آمد، در حالی که حسن و حسین با او بودند و هرکدام بر یک دوش پیامبر بودند. حضرت، یک بار حسن را می‌‎بوسید و یک بار حسین را؛ تا به ما رسید و فرمود: «من احبّ الحسن و الحسین فقد احبّنی و من ابغضهما فقد ابغضنی؛ هرکس حسن و حسین (ع)را دوست بدارد، همانا مرا دوست داشته و هرکس آنها را دشمن بدارد، پس البته مرا دشمن داشته است.»

حرکت حسین بن علی (ع) و واقعه ی عاشورا از جمله رویداد‌های تاریخی‌ست که از هنگامه‌ی ایجاد آن تا به امروز مورد توجه تمام طبقات مسلمین و  سرلوحه‌ی انقلابات مهم در طول اعصار و قرون مختلف بوده است

مقاله پیش رو به بررسی جایگاه گریه بر سیدالشهدا (ع)در مصادر روایی اهل تسنن پرداخته و در ادامه به برخی از روایات موجود در منابع شیعی نیز اشاره شده تا در پرتو این بحث، اصالت جایگاه گریه بر سیدالشهدا در متون دینی به روشنی اثبات گردد.