امام حسین (ع) راهی جز خارج شدن از مدینه نداشت و با تهدید به ترور رو به رو بودند بنابراین شبانه از مدینه به سمت مکه خارج شدند.

امام حسین (ع) پیش از خروج از مدینه، دو مرتبه به زیارت قبر جدشان رسول خدا (ص) رفتند و به نماز و دعا پرداختند. در یکی از آنها به خوابی رفتند و در عالم خواب رسول خدا (ص) را دیدند.

پس از مرگ معاویه، یزید فرستاده‌ای به سمت مدینه فرستاد تا از امام حسین (ع) بیعت بگیرد و اگر امام امتناع کرد، حضرت را به شهادت برساند، چون امام راه دیگری پیدا نکرد، به سمت مکه حرکت کرد.

 هیچ‌کس مجاز نیست عمل حج را نیمه‌تمام رها کند و اگر کسی احرام ببندد بر او واجب است تا پایان کار اعمال را انجام دهد و تنها در موارد خاصی هست که می‌شود حج را تبدیل به عمره کرد .

 امام (ع) در مقام انجام دادن اعمال حج نبوده است تا بخواهد برای سفر به کربلا حج خود را کنار بگذارد وآنرا نیمه‌تمام رها کند.برای بیان اهمیت قیام امام حسین (ع) نیاز به‌ توجیهات این‌چنینی نیست، بلکه بیان حقیقت همیشه با وجدان‌های پاک سازگارتر است و اگر واقعیات قیام عاشورا همان‌طور که بوده بیان شود مردم بیشتر تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

هنگامی که ‌ آن‌ حضرت‌  عزم رفتن به‌ سمت کوفه‌  کردند، فَرَزْدَق‌  از شعرای‌ نامی‌ آن‌ عصر  با آن‌ حضرت‌ برخورد نمود‌ و عرض‌ کرد: ای‌ پسر رسول‌ خدا! چگونه‌ به‌ اهل‌ کوفه‌ اعتماد می‌نمایی و اینان‌ همان‌هایی‌ هستند که‌ پسرعمویت‌ مُسلم‌بن‌ عقیل‌ و پیروان‌ او را کشتند؟!

هنگامی که ‌ حضرت‌ سید الشّهدا (ع) آهنگ‌ رفتن به‌سوی‌ عراق‌ را نمودند، در مکّه‌ مکرّمه‌ سخنرانی کردند که مردم همه ایستادند که به سخنان ایشان گوش فرا دهند سخنان ایشان به شرح زیر است.

حرکت حضرت مسلم (ع) و در شهر کوفه و چگونگی شهادت ایشان در میان متون تاریخی برزسی شده است. چگونگی شهادت دو فرزند حضرت مسلم (ع) در این مقاله بررسی شده است.

عبید الله بن زیاد که مسلم بن عمرو باهلی فرستاده یزید و شریک بن اعور حارثی با وی همراه بودند، رهسپار کوفه شد. گویند همراهان او که تعداد آن‌ها به پانصد می رسید، اندکی توقف کردند و دیرتر به راه افتادند. آن‌ها چنین می‌پنداشتند که ابن زیاد منتظر آنان گشته و امام حسین ـ‌ع ـ زودتر از وی به کوفه خواهد رسید. اما او بدون اعتنا به آن‌ها خود حرکت کرد. همین که به نزدیکی شهر رسید، اندکی درنگ کرد تا هوا تاریک شود.

در بررسی قیام عاشورا به ترتیب تقدم زمانی وقایع، سخن را از داستان تلخ تنهایی ناگهانی مسلم بن عقیل (ع) در شهری که ساعتی قبل پر از یاران او بود آغاز می کنیم. با ورود مسلم به کوفه با عنوان نماینده امام (ع)، بسیاری از مردم شهر با او بیعت کردند که برخی رقم را تا چهل هزار ذکر کرده اند.

خاندان باشرافت «بنی‌هاشم»، چهره‌های تابناک و شخصیت‌های ارزشمندی را به عنوان «الگو و اسوه» به جامعه بشری تقدیم کرده است. «مسلم بن عقیل»، یکی از این الگوهای حماسه، ایثار و دین‌داری است که در این شماره با جلوه‌هایی از عظمت روح، ادب و فداکاری او آشنا می‌شویم.